Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Mirosław Kupiec, Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.), Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2013 r. przy udziale - sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymiaru należności celnych 1 uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...] r. nr [...] ; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 2 817 zł (słownie: dwa tysiące osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z 12 marca 2013 r., sygn. akt I GSK 184/12 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej "A" Spółka z o.o.(dalej "A" ) z siedzibą w K. uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 30 września 2011 r., sygn. akt III SA/GI 338/11 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach uznając zasadność skargi kasacyjnej w części podnoszącej zarzuty naruszenia prawa procesowego, art. 122 ustawy Ordynacja podatkowa i oparcie wyroku na niepełnym materiale dowodowym, z pominięciem oceny czy postepowanie objęło wszystkich zobowiązanych.
Wskazanym wyrokiem z dnia 30 września 2011 r. WSA w Gliwicach, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., oddalił skargę "A" na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] uchylającą decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...] r. nr [...] w części określającej dług celny i określając go w nowej wysokości, w kwocie [.. .] zł w związku z usunięciem spod dozoru celnego w dniu [...] r. towaru objętego procedurą tranzytu. Jako dłużnika wskazano skarżącą.
Sąd I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach organów celnych, które stwierdziły, że w dniu [...] r. w Oddziale Celnym w C. przedstawiono towar
(obuwie sportowe), objęty uprzednio procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego. Oddział Celny w C. został wskazany jako urząd celny przeznaczenia a odbiorcą towaru P.P. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą ""B" " P.P.. W tym samym dniu działająca w imieniu importera "A" wystąpiła o objęcie towaru deklaracją skróconą, a następnie towar objęto kolejną procedurą tranzytu. Urzędem celny przeznaczenia wskazano rumuński urząd celny - Targuri Si Expoziti, a głównym zobowiązanym dla tej procedury została "A" . Termin dostawy towaru zakreślono na dzień [...] r. Z dokumentów CMR wynikało, że towar był przewożony przez M.M. i I. P. , prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej "C" S.C. Kiedy Oddział Celny w C. nie otrzymał potwierdzenia przedstawienia towaru w urzędzie przeznaczenia wysłał notę poszukiwawczą. Po ustaleniu, że towar objęty zgłoszeniem celnym z dnia [...] r. nigdy nie dotarł do wskazanego w zgłoszeniu celnym miejsca przeznaczenia, a pieczęć odbiorcy na dokumencie CMR nie jest autentyczna Naczelnik Urzędu Celnego w B. wszczął postepowanie w sprawie uregulowania sytuacji celnej towaru.
Decyzją z dnia [...] r. organ I instancji stwierdził, iż wymieniony towar został usunięty spod dozoru celnego i jako dłużnika określił ""A" " Sp. z o.o. w K. , gdyż firma ta była głównym zobowiązanym.
Strona skorzystała z prawa wniesienia odwołania, w związku z czym decyzja została poddana ocenie organu odwoławczego. Decyzji zarzucono naruszenie prawa procesowego, art. 122,123, art.133, art., 180 i art. 200 Ordynacji podatkowej oraz prawa materialnego, art. 20 ust. 1 i art. 29 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny. W uzasadnieniu podkreśliła, że organ winien ustalić miejsce usunięcia towaru spod dozoru celnego, przez przesłuchanie kierowców, którzy przewozili towar i wezwać do udziału w postępowaniu przewoźnika, czego nie uczynił nawet na wniosek skarżącej. Nie przeprowadził też dowodu z zapisów tachografu samochodu przewożącego towar ani przesłuchania wskazanych świadków posiadających wiedzę na temat potwierdzenia odbioru towaru na dokumentach CMR. Nadto zakwestionował klasyfikację celną towaru, który winien być zaklasyfikowany do poz.6403 59 Taryfy celnej.