Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Gabriela Jyż, Sędzia NSA Henryk Wach, Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miasta C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie skargi organu nadzoru na uchwałę rady gminy w przedmiocie cen 1) stwierdza że zaskarżona uchwała w punkcie IX Inne opłaty oraz w punkcie Pozostałe ustalenia załącznika nr 1 została wydana z naruszeniem prawa; 2) w pozostałej części skargę oddala.
UZASADNIENIE .
Wyrokiem z dnia 8 lipca 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt II GSK 952/08, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 2 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/GI 1564/07 w sprawie skargi na uchwałę Rady Miasta C. z [...] nr [...] w przedmiocie taryfy opłat za usługi przewozowe lokalnym transportem zbiorowym w C. powierzone do realizacji przez Gminę C. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. Uchylonym wyrokiem stwierdzono nieważność pkt 5 części I i pkt 1 części II załącznika nr 2 określonego w § 1 ust. 2 zaskarżonej uchwały.
Za zasadne naczelny Sąd Administracyjny uznał zarzuty skargi kasacyjnej, które wskazują na błędną wykładnię przepisu art. 34a ust. 2 ustawy z 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601) w związku z art. 33a ust. 3c tejże ustawy, a także zarzut dotyczący niewłaściwego zastosowania normy art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 34a ust. 2 ustawy - Prawo przewozowe.
Poza sporem pozostaje okoliczność, iż w punkcie IX oraz w części nazwanej "pozostałe ustalenia" załącznika numer 1 do uchwały Rady Miasta C. z [...] nr [...] znajdują się rozwiązania prawne dotyczące opłat dodatkowych i opłat manipulacyjnych, o których mowa w art. 34a ust. 1 ustawy - Prawo przewozowe. Przepis art. 34a ust. 1 pkt. 1 lit. a, b, c, d w/w ustawy zawiera ustawową delegację dla ministra właściwego do spraw transportu do wydania aktu wykonawczego (rozporządzenia) dotyczącego sposobu ustalania wysokości opłat dodatkowych pobieranych w razie braku odpowiedniego dokumentu przewozu, braku ważnego dokumentu poświadczającego uprawnienie do bezpłatnego albo ulgowego przejazdu, niezapłacenia należności za zabrane ze sobą do środka przewozu rzeczy lub zwierzęta albo naruszenia przepisów o ich przewozie, spowodowania, bez uzasadnionej przyczyny, zatrzymania lub zmiany trasy środka transportu, a także sposobu ustalania wysokości przysługującej przewoźnikowi opłaty manipulacyjnej, mając na uwadze ponoszone koszty czynności związanych ze zwrotem lub umorzeniem opłaty dodatkowej. Jednocześnie z treści art. 34a ust. 2 w/w ustawy wynika, że w odniesieniu do transportu zbiorowego, gminnego, powiatowego i wojewódzkiego, przepisy, o których mowa w ust. 1 określają odpowiednio rada gminy, rada powiatu albo sejmik województwa, a w mieście stołecznym Warszawa - Rada miasta stołecznego Warszawy. Do aktów prawa miejscowego stanowionych przez organy gminy zalicza się wszystkie akty wydawane w warunkach określonych w art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, a zatem powszechnie obowiązujące akty wydawane na podstawie wyraźnych i szczegółowych upoważnień ustawowych.
Niewątpliwie zaskarżona uchwała stanowi akt prawa miejscowego, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Powołany wyżej przepis prawa stanowi, że na podstawie upoważnień ustawowych gminie przysługuje prawo do stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy. Podjecie przez Radę Miasta C. uchwały określającej sposoby ustalania wysokości opłat dodatkowych i opłat manipulacyjnych, o których mowa w art. 34a ust. 1 i ust. 2 ustawy - Prawo przewozowe nastąpiło w oparciu o ustawowe upoważnienie do stanowienia aktów prawa miejscowego. Jednak realizacja ustawowego upoważnienia do wydawania aktów prawa miejscowego powinna mieć charakter ścisły, precyzyjnie odnosić się do zakresu ustawowego umocowania. Skoro ustawodawca wskazał w art. 34a ust. 1 ustawy - Prawo przewozowe, iż upoważnienie to obejmuje wyłącznie wydanie przepisów określających sposób ustalania wysokości opłat dodatkowych i opłat manipulacyjnych, to brak jest podstaw do uznania, iż dopuszczalne było takie konstruowanie przepisów lokalnych, aby określały one nie sposób ustalania wysokości wskazanych wyżej opłat, ale ich wysokość. Taka konstrukcja treści przepisów zawartych w załączniku numer 1 punkt IX i części nazwanej "pozostałe ustalenia" powoduje, iż opisane wyżej zarzuty skargi kasacyjnej należało uznać za skuteczne.