Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego zakończonego wyrokiem WSA w Gliwicach w sprawie o sygn. III SA/Gl 1746/10 w przedmiocie gier losowych i zakładów wzajemnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz, Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Protokolant specjalista Ewa Olender, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2014 r. przy udziale - sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 października 2010 r. w sprawie o sygn. III SA/Gl 1746/10 w przedmiocie gier losowych i zakładów wzajemnych 1. uwzględnia skargę o wznowienie postępowania sądowego; 2. zmienia wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 października 2010 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Gl 1746/10 w ten sposób, że uchyla decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...]; 3. stwierdza, że decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 27 października 2010 r., sygn. akt III SA/GL 1746/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę "A" spółka z o.o. z siedzibą w B. (dalej Spółka "A" na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa śląskiego, udzielonego decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w K. nr [...] z dnia [...] r. Wyrok ten jest prawomocny od dnia [...] r.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku, istotą sporu była prawidłowość wydania przez Dyrektora Izby Celnej w K. decyzji odmawiającej przedłużenia Spółce "A" zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa [...], udzielonego decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. Sąd podkreślił, że ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych weszła w życie z dniem 1 stycznia 2010 r., w art. 129 ust. 1 jednoznacznie stanowi, że działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oraz gier na automatach urządzanych w salonach gier - prowadzona na podstawie zezwoleń udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy może być kontynuowana jedynie do czasu wygaśnięcia tych zezwoleń, przez podmioty, którym im udzielono, według przepisów dotychczasowych, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast postępowania w sprawie wydania zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oraz gier na automatach urządzanych w salonach gier - wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, umarza się (ust.2). W konsekwencji więc w powoływanej ustawie o grach hazardowych w art. 138 ust. 1 ustawodawca zabronił w ogóle przedłużania zezwoleń, o których mowa w art. 129 ust. 1.

Dlatego też powoływanie się przez stronę skarżącą na regulacje ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (t.j. Dz. U. z 2004 r., nr 4, poz. 27), zwłaszcza na art. 34 ust. 1 tej ustawy nie ma znaczenia dla rozpatrywanej sprawy. Zgodnie bowiem z zasadą praworządności organy są zobowiązane orzekać na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Zaś wobec wyeliminowania z dniem 1 stycznia 2010 r. z systemu prawa powyższej ustawy niemożliwym było w dacie orzekania oparcie się na uchylonych regulacjach.

Sąd nie podzielił również zarzutu braku umocowania Dyrektora Izby Celnej do działania w sprawie jako organ I i II instancji. Uprawnienie Dyrektora Izby Celnej w K. do orzekania w niniejszej sprawie miało zakotwiczenie w art. 238 ust. 2 ustawy o grach hazardowych, w świetle którego do ustalania właściwości organów w sprawach wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy, prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych, należy stosować przepisy dotychczasowe. W przypadku zaś wydania decyzji w pierwszej instancji m.in. przez dyrektora izby celnej odwołanie od decyzji rozpatruje ten sam organ podatkowy, stosując odpowiednio przepisy o postępowaniu odwoławczym (art. 221 Ordynacji podatkowej).

Strona 1/4