Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Asesor WSA Krzysztof Targoński (spr.), Protokolant Sekretarz sądowy Anna Charchuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2007 r. przy udziale - sprawy ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia[...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w [...] na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. [...] Dyrektor Izby Celnej w [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] r. nr [...], odmawiającą M. W. stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego w kwocie [...] zł, uiszczonego w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego marki [...], rok produkcji [...].
W deklaracji uproszczonej nabycia wewnątrzwspólnotowego (AKC-U), złożonej w Urzędzie Celnym w [...] z dnia [...] r., strona zgłosiła do opodatkowania podatkiem akcyzowym nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego marki [...], rok produkcji [...], deklarując stawkę podatku akcyzowego w wysokości 15,1 %.
W dniu [...] r. do Naczelnika Urzędu Celnego w [...] wpłynęło pismo, w którym Mi. W. zażądał zwrot podatku akcyzowego w kwocie [...] zł. Postępowanie wszczęte tym wnioskiem zakończone została decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] r. odmawiającą stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego.
W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej pełnomocnik M. W. podniosł, że pobór podatku akcyzowego w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym samochodu osobowego jest niezgodny z prawem europejskim, tj. art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.
Odnosząc się do zarzutów odwołania organ drugiej instancji stwierdził, że w świetle przepisów w art. 4. ust. 1, art. 80 ust. 1 i 3 pkt 3 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym Dz. U. Nr 29, poz.825 ze zm.), wenątrzwspólnotowe nabycie przez stronę samochodu osobowego marki [...], podlegało obowiązkowi podatkowemu w podatku akcyzowym. Strona dopełniła wszelkich formalności oraz ciążących na niej obowiązków, bowiem złożyła deklaracje uproszczoną nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz dokonała zapłaty podatku akcyzowego.
Następnie wyjaśnił, że w myśl art. 75 § 2 pkt 1 lit. a i § 3 Ordynacji podatkowej instytucja nadpłaty powstaje w wyniku wykazania w deklaracji nienależnego zobowiązania podatkowego lub w wysokości większej od należnej albo wykazanie kwoty nadpłaty w wysokości mniejszej od należnej. Natomiast w rozpatrywanej sprawie takie przesłanki nie występują, a zatem brak jest podstaw do stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego. Organ odwoławczy zaakcentował, że w momencie powstania obowiązku podatkowego istniała podstawa prawna do uiszczenia należności publicznoprawnych, tj. podatku akcyzowego od nabycia wenątrzwspólnotowego samochodu osobowego, a to zaś prowadzi do wniosku, że należało wydać decyzję o odmowie zwrotu nadpłaconej akcyzy.
Odnosząc się do zarzutów dotyczących niezgodności prawa krajowego z prawem unijnym organ odwoławczy przedstawił następujący wywód;
Zakaz ustanowiony w art. 23 i 25 TWE w stosunku do opłat o skutkach równoważnych do opłat celnych odnosi się do wszelkich opłat egzekwowanych w czasie lub w związku z importem określonych dóbr, a które to opłaty nie obciążają podobnych towarów krajowych, prowadząc do zmiany składników kosztowych ceny importowanego produktu i w ten sposób prowadząc do ograniczenia tak jak cło ich swobodnego przepływu. Tak więc dla stwierdzenia, czy podatek akcyzowy od nabycia wewnątrzwspólnotowego pojazdów samochodowych ma charakter tożsamy z opłatami celnymi, należy stwierdzić czy opłata ta obciąża wyłącznie produkty nabywane wewnątrzwspólnotowo.