Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Protokolant Starszy referent Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi L.A. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny orzekając po wyroku WSA w Gliwicach z [...] r. sygn. akt IV SA/Gl 182/16 oraz po ponownym rozpatrzeniu odwołania skarżącego L. A. od decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Z. z [...] r. nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia u skarżącego choroby zawodowej - obustronnego trwałego ubytku słuchu typu ślimakowego spowodowanego hałasem, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W podstawie prawnej organ powołał m. in. art. 2351 ustawy z 26.06.1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r., poz. 1666 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z 30.06.2009 r. w sprawie chorób zawodowych (t. j. Dz. U. z 2013r., poz. 1367).
W uzasadnieniu przedstawił stan faktyczny sprawy. Wskazał, że decyzją z [...] r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Z. odmówił stwierdzenia u skarżącego choroby zawodowej - uszkodzenia słuchu wywołanego działaniem hałasu wymienionego w poz. 21 wykazu chorób zawodowych.
Decyzję wydano w oparciu o postępowanie wyjaśniające narażenie zawodowe na hałas w miejscu pracy, orzeczenie lekarskie Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S. z [...] r. nr [...] i orzeczenie Szpitala Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. z [...] r. nr [...].
Skarżący złożył odwołanie od decyzji PPIS w Z. z [...] r. albowiem uznał, że uszkodzenia słuchu doznał podczas 40-letniej pracy zawodowej wykonywanej w warunkach narażenia na hałas o dużym nasileniu. Skarżył się także na brak efektów leczenia słuchu w Poradni Otolaryngologicznej oraz na pojawienie się szumów usznych - wnosząc o "orzeczenie zdolności do pracy".
Za podstawę rozstrzygnięcia w przedmiocie podejrzenia choroby zawodowej [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny przyjął warunki, jakie powinny być spełnione do uznania zawodowej etiologii rozpoznanego schorzenia, biorąc pod uwagę definicję choroby zawodowej, określonej w art. 2351 ustawy z 26.06.1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 z późn. zm.), która stanowi, iż "za chorobę zawodową uważa się chorobę, wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych "narażeniem zawodowym."
Dochodzenie epidemiologiczne przeprowadzone przez PPIS w Z. wykazało, że skarżący pracował:
1. w latach 1964-1967 w zakładzie K. Fabryka Mebli na stanowisku stolarza,
2. w latach 1968-1970 w zakładzie Koszykarstwo J. A.,
3. w latach 1970 do 2008 we własnym zakładzie stolarskim na stanowisku stolarza.
PWIS w K., w postępowaniu przed wyrokiem WSA w Gliwicach z 16.09.2010r., po zapoznaniu się z materiałem dowodowym uznał, że skarżący w wymienionych wyżej zakładach pracy w czasie zatrudnienia pracował w warunkach stwarzających ryzyko powstania przewlekłego urazu akustycznego, z tym zastrzeżeniem, że w latach 1968-1970 pracował w zakładzie koszykarskim swojego ojca nie będąc narażony na hałas ponadnormatywny.