Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner (spr.) Sędziowie WSA Dorota Dąbek WSA Hanna Knysiak-Molczyk Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi D. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 sierpnia 2013r. nr [....] w przedmiocie odmowy umorzenia należności alimentacyjnych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 19 sierpnia 2013 r. , sygn. akt: [...], utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] 2013r. nr: [...], na mocy której organ pierwszej instancji odmówił skarżącemu D. C.:
1/ umorzenia należności likwidatora funduszu alimentacyjnego powstałych z tytułu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych osobom uprawnionym tj. K. C. oraz M. C. reprezentowanych przez M. C. w kwocie 572,88 zł ;
2/ umorzenia należności powstałych z tytułu wypłacanej zaliczki alimentacyjnej na podstawie decyzji wydanych z upoważnienia Prezydenta Miasta Nr [...] z dnia [...] 2005r., [...] z dnia [...] 2005r., [...] z dnia [...] 2007r., [...] z dnia [...] 2007r., [...] z dnia [...] 2008r. - w łącznej kwocie 4.505,53 zł.
Organ natomiast umorzył skarżącemu w całości należność powstałą z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego przez Prezydenta Miasta w kwocie 293,87 zł jako zobowiązanie główne wraz z odsetkami liczonymi do dnia wystawienia niniejszej decyzji w kwocie 137,71 zł .
Jako podstawę prawną wydanych rozstrzygnięć organy wskazały na art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U.2009.7 ).
Nadmienić należy, że powyższe rozstrzygnięcia zostały wydane w wyniku ponownego rozpatrzenia wniosku skarżącego o umorzenie powyższych należności.
W uzasadnieniach wydanych rozstrzygnięć organy podniosły , że zgodnie z art.30 ust.1 , organ właściwy dłużnika może umorzyć należności, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy, w łącznej wysokości:
1) 30%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 3 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów;
2) 50%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 5 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów;
3) 100%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 7 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów.
Zgodnie z ust.2 ww. przepisu , organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną.
W ocenie organów analiza sytuacji dochodowej skarżącego uzasadniała uwzględnienie wniosku skarżącego w zakresie umorzenia należności powstałych z tytułu wypłacanych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na łączną kwotę 293,87 zł stanowiących zobowiązanie główne oraz kwotę 137,71 zł z tytułu odsetek .
Odnośnie pozostałych kwot organy odmówiły ich umorzenia , gdyż są to kwoty z tytułu zaliczki alimentacyjnej w kwocie 4.505,53 zł oraz w kwocie 572,88 zł. z tytułu należności likwidatora funduszu alimentacyjnego powstałych z tytułu świadczeń alimentacyjnych wypłacanych na podstawie ustawy z dnia 18 lipca 1974r. o funduszu alimentacyjnym . W ocenie organów , skarżący nie spełniał przesłanek z art. 30 ust.1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów , bowiem warunkiem koniecznym umorzenia przedmiotowych zobowiązań jest skuteczna egzekucja alimentów przez określony czas. Organy ustaliły , że od miesiąca , w którym rozpoczęto wypłacać świadczenia alimentacyjne na rzecz dzieci skarżącego wpływały należności, lecz nie w pełnej wysokości zasądzonych alimentów przez okres minimum 3 lat , co potwierdza pismo komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym z dnia 19 kwietnia 2013r.