Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant specjalista Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2017 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej D. J. sprawy ze skarg A Sp. z o.o. z siedzibą w W na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 lipca 2017r. znak [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych kat. A, tj. o zawartości alkoholu do 4,5% oraz piwa, z dnia 14 lipca 2017r. znak [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych kat. B, tj. o zawartości alkoholu od 4,5% do 18 % oprócz piwa oraz z dnia 14 lipca 2017r. znak [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych kat. C, tj. o zawartości alkoholu powyżej 18 % I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu pierwszej instancji, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz A Sp. z o.o. z siedzibą w W kwotę 2991 (dwa tysiące dziewięćset dziewięćdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze trzema odrębnymi decyzjami z dnia 14 lipca 2017 r.:
1. znak [...] wydaną po rozpatrzeniu odwołania strony skarżącej A Sp. z o.o. z siedzibą w W od decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2017 roku, znak: [...], o cofnięciu decyzji - zezwolenia o numerze [...] z dnia 30 października 2015 roku, zmienionej decyzją tego samego organu z dnia [...] 2016 roku, nr [...], na sprzedaż napojów alkoholowych kat. A, tj. o zawartości alkoholu do 4,5 % oraz piwa, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, jakim jest sklep spożywczo-przemysłowy mieszczący się w K, przy ul. L, wydanej na rzecz S Sp. z o.o. z siedzibą w W, której nazwę zmieniono następnie na A Sp. z o.o. z siedzibą w W,
2. znak [...] wydaną po rozpatrzeniu odwołania strony skarżącej A Sp. z o.o. z siedzibą w W od decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2017 roku, znak: [...], o cofnięciu decyzji - zezwolenia o numerze [...] z dnia 30 października 2015 roku, zmienionej decyzją tego samego organu z dnia [...] 2016 roku nr [...], na sprzedaż napojów alkoholowych kat. B, tj. o zawartości alkoholu od 4,5 % do 18 % oprócz piwa, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, jakim jest sklep spożywczo-przemysłowy mieszczący się w K, przy ul. L, wydanej na rzecz S Sp. z o.o. z siedzibą w W, której nazwę zmieniono następnie na A Sp. z o.o. z siedzibą w W,
3. znak [...] wydaną po rozpatrzeniu odwołania strony skarżącej A Sp. z o.o. z siedzibą w W od decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2017 roku, znak: [...], o cofnięciu decyzji - zezwolenia o numerze [...] z dnia 30 października 2015 roku, zmienionej decyzją tego samego organu z dnia [...] 2016 roku, nr [...], na sprzedaż napojów alkoholowych kat. C, tj. o zawartości alkoholu powyżej do 18 % oraz piwa, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, jakim jest sklep spożywczo-przemysłowy mieszczący się w K, przy ul. L, wydanej na rzecz S Sp. z o.o. z siedzibą w W, której nazwę zmieniono następnie na A Sp. z o.o. z siedzibą w W, działając na podstawie art. 18 ust. 10 pkt 2 w związku z art. 18 ust. 7 pkt 7 ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 487 ze. zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257) utrzymał w mocy zaskarżone decyzje.
Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzjami Prezydenta Miasta z dnia [...] 2017 roku, wskazanymi powyżej, orzeczono o cofnięciu decyzji - zezwoleń. W uzasadnieniu wyżej opisanych decyzji organu l instancji wskazano, że Spółka A Sp. z o.o. z siedzibą w W prowadzi sprzedaż napojów alkoholowych kat. A,B,C, tj. o zawartości alkoholu do 4,5 % oraz piwa, powyżej 4,5% do 18% oprócz piwa i powyżej 18% w sklepie spożywczo-przemysłowym mieszczącym się w K, przy ul. L, na podstawie stosownych zezwoleń, ważnych w okresie od dnia 30 listopada 2015 r. do dnia 29 listopada 2018r.
Od powyższych decyzji odwołanie w ustawowym terminie wniosła strona skarżąca. W odwołaniu zawarto zarzuty: naruszenia przepisów prawa materialnego, które miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a mianowicie art. 21 ust. 1 pkt 6) ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi poprzez błędną wykładnię definicji legalnej "wydzielonego stoiska" polegającą na przyjęciu, iż ustawa uzależnia wyodrębnienie tego obszaru od powierzchni sprzedażowej danego punktu sprzedaży, podczas gdy wskazany przepis ustawy oraz inne przepisy prawa materialnego nie przewidują żadnych ograniczeń polegających na możliwości wyodrębniania "wydzielonego stoiska" w punktach sprzedaży w zależności o ich powierzchni sprzedażowej; art. 96 ust. 1 pkt 3) ustawy poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, że przesłanka prowadzenia bezpośredniej sprzedaży napojów alkoholowych przez sprzedawcę odnosi się do "pozostałych placówek samoobsługowych" oraz "innych placówek handlowych", podczas gdy przesłanka prowadzenia bezpośredniej sprzedaży napojów alkoholowych przez sprzedawcę we wskazanym przepisie ustawy odnosi się wyłącznie do "innych placówek handlowych"; art. 96 ust. 1 pkt 3) ustawy poprzez błędną jego wykładnie polegającą na przyjęciu, że przesłanka prowadzenia bezpośredniej sprzedaży napojów alkoholowych przez sprzedawcę oznacza wymóg tego, żeby alkohol był podawany klientowi przez sprzedawcę, żeby klient nie miał bezpośredniego dostępu do regałów z napojami alkoholowymi, które powinny zostać odgrodzone zabezpieczeniem blokującym klienta, podczas gdy przedmiotowy wymóg odnosi się wyłącznie do konieczności tego, żeby alkohol był podawany klientowi przez sprzedawcę, a przepisy nie przewidują żadnych innych ograniczeń; art. 131 ust. 9 w zw. z art. 96 ust. 1 oraz art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że ograniczenia zakazu reklamy obejmują wyłącznie wydzielone stoiska w punktach sprzedaży stanowiących placówki samoobsługowe o powierzchni powyżej 200 m2, co pozostaje w sprzeczności z wykładnią literalną wskazanego przepisu, który nie zawiera w swej treści takiego ograniczenia. Ponadto, zarzucono naruszenie przepisów postępowania, a to art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 2 k.p.a. poprzez nieprzeprowadzenie właściwego postępowania wyjaśniającego w zakresie okoliczności wypełnienia obowiązku z art. 18 ust. 7 pkt 7 ustawy, tj. zawiadomienia organu o zmianie nazwy spółki; art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 2 k.p.a. poprzez nieprzeprowadzenie właściwego postępowania wyjaśniającego w zakresie okoliczności prowadzenia bezpośredniej sprzedaży napojów alkoholowych przez odwołującą się stronę, podczas gdy organ nie przedstawił żadnych dowodów wskazujących na to, że klienci dokonywali bezpośrednio zakupu napojów alkoholowych z regału "F", wskazane ustalenia oparł jedynie na podstawie własnych przypuszczeń oraz niedostatecznej inicjatywy dowodowej strony; art. 10 § 1 oraz art. 81 k.p.a. poprzez niezapewnienie skarżącemu czynnego udziału strony w postępowaniu wyjaśniającym w zakresie ustalającym okoliczności wykonania obowiązku z art. 18 ust. 7 pkt 7 ustawy, a także brak zapewnienia możliwości ustosunkowania się do dowodów stanowiących podstawę ustalenia tych okoliczności faktycznych; art. 8 k.p.a. poprzez przeprowadzenie postępowania w sposób niebudzący zaufania strony odwołującej się do organów władzy publicznej.