Sprawa ze skargi na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Kasprzycki Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Barbara Pasternak (spr.) Protokolant Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2012 r. sprawy ze skargi K. S. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 9 sierpnia 2011 r. [...], nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania egzekucyjnego I. skargę oddala, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata M. P. Kancelaria Adwokacka os. [...] w K kwotę 240,00 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania.

Uzasadnienie strona 1/3

Komendant Miejski Policji postanowieniem z nr [...] z dnia [...] 2011r. znak: [...], wydanym na podstawie art. 56 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.), odmówił zawieszenia postępowania egzekucyjnego w sprawie opróżnienia przez K. S. lokalu mieszkalnego położonego przy ul. A w K.

W uzasadnieniu organ ł instancji wskazał, że w dniu [...] 2011 r. Komendant Miejski Policji tytułem wykonawczym nr [...] wszczął postępowanie egzekucyjne w sprawie opróżnienia ww. lokalu mieszkalnego. Pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. K. S. zwróciła się z prośbą o zawieszenie wszczętego postępowania, motywując swoją prośbę faktem, iż nie posiada lokalu mieszkalnego, do którego mogłaby się przeprowadzić. Organ wskazał na przesłanki zawieszenia postępowania egzekucyjnego z art. 56 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zdaniem organu brak było podstaw do zawieszenia postępowania egzekucyjnego w sprawie opróżnienia lokalu mieszkalnego położonego A w K.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła K. S., podtrzymując wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego ze względu na brak innego lokalu mieszkalnego. Ponadto wskazała, że złożyła wniosek o rozłożenie spłaty zadłużenia czynszowego.

Komendant Wojewódzki Policji postanowieniem nr [...] z dnia 9 sierpnia 2011r. znak: [...], wydanym na podstawie art. 17 § 1, art. 23 § 1, art. 18, art. 56 § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w związku z art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że słusznie organ l instancji uznał, iż w sprawie nie zaistniała żadna z przesłanek określonych w art. 56 § 1 pkt 1-5 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji określających obligatoryjne lub fakultatywne przesłanki zawieszenia postępowania egzekucyjnego. Ponadto organ II instancji przez 14 dni wstrzymał się z wydaniem ostatecznego rozstrzygnięcia, dając stronie czas na dostarczenie ugody o spłacie zadłużenia czynszowego, lecz do dnia orzekania strona nie dostarczyła ugody, a jedynie potwierdzenie nadania pisma do Zarządu Budynków [...] o rozłożenie zadłużenia na raty. Organ odwoławczy wskazał też, że opróżnienie lokalu mieszkalnego stanowi obowiązek o charakterze niepieniężnym, tym samym ewentualne rozłożenie na raty istniejącego zadłużenia czynszowego, nie spowoduje automatycznego uchylenia decyzji o opróżnieniu lokalu, a tym samym nie powstanie ustawowa przesłanka do zawieszenia postępowania egzekucyjnego.

Skargę na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji wniosła K. S., powołując się na ciężką sytuację materialną swojej rodziny.

W odpowiedzi na skargę Komendant Wojewódzki Policji wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

Referendarz sądowy WSA w Krakowie postanowieniem z dnia 1 grudnia 2011 r. zwolnił skarżącą od kosztów sądowych i ustanowił dla niej adwokata.

Pełnomocnik z urzędu skarżącej podtrzymał skargę, domagając się uchylenia postanowień zapadłych w obu instancjach oraz zasądzenia kosztów postępowania, względnie przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, która nie została opłacona w całości ani w części. Pełnomocnik wskazał, że w momencie wydania postanowienia o odmowie zawieszenia postępowania rozmowy dotyczące rozłożenia egzekwowanej należności na raty były ciągle prowadzone, zaś skarżąca nie ustawała w próbach zawarcia ugody. Zatem zaskarżone rozstrzygnięcia wydane zostały z naruszeniem art. 56 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, co znajduje uzasadnienie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku z dnia 6 czerwca 1997r. sygn. akt l SA/Gd 1526/96, którego teza głosi, iż ocena, czy istniały podstawy do zawieszenia postępowania egzekucyjnego, powinna nastąpić według stanu rzeczy z chwili rozpatrywania wniosku przez organ egzekucyjny l instancji. Ponadto pełnomocnik podkreślił, że skarżąca nie jest prawnikiem i nie potrafi prawidłowo pod względem formalnym wyrazić swych wniosków oraz twierdzeń. Zdaniem pełnomocnika w treści swych pism skarżąca wnosiła nie tylko o zawieszenie postępowania egzekucyjnego, ale także o uchylenie tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] 2011 r. Oznacza to, iż złożyła ona prawidłowo - w oparciu o art. 33 pkt 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - zarzut w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej, który nigdy nie został przez organy rozstrzygnięty. Tym samym, wobec niewyrażenia przez wierzyciela stanowiska w terminie 14 dni od powiadomienia go o treści zarzutu, zgodnie z dyspozycją art. 34 § 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji organ zobligowany jest zawiesić przedmiotowe postępowanie, czego jednak nie uczynił.

Strona 1/3