|Sygn. akt III SA/Kr 1212/18 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 16 stycznia 2019 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Halina Jakubiec (spr.), Sędziowie: WSA Janusz Bociąga, WSA Janusz Kasprzycki, Protokolant: Tomasz Famulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2019 r., sprawy ze skargi P. J. i M. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 13 września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 13 września 2018 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...] 2018 r. nr [...] odmawiającą przyznania P. J. (dalej w skrócie skarżącemu) świadczenia wychowawczego na dziecko: W. C. na okres od dnia 1 października 2017 do dnia 30 września 2018 r.
Jako podstawa prawna decyzji wskazany został przepis art. 2 i 4 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1851 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (t.j.: Dz.U. z 2017, poz. 1257).
Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika następujący stan faktyczny:
Skarżący zwrócił się wnioskiem z dnia 6 października 2017 r. do Burmistrza Miasta o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na drugie i kolejne dzieci w rodzinie tj. E. J. i W. C.
Decyzją Burmistrza Miasta z dnia [...] 2018 r. nr [...] przyznano skarżącemu świadczenie wychowawcze na drugie dziecko E. J. na okres od dnia 1 października 2017 r. do dnia 30 września 2018 r.
Z kolei decyzją z dnia [...] 2018 r. nr [...] Burmistrza Miasta odmówiono przyznania skarżącemu świadczenia wychowawczego na dziecko: W. C. na okres od dnia 1 października 2017 do dnia 30 września 2018 r.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że z uwagi na fakt, iż skarżącemu oraz jego żonie powierzono na czas trwania postępowania o ustanowienia ich rodziną zastępczą pieczę nad małoletnim, która nie uprawnia do ubiegania się o świadczenia wychowawcze na gruncie ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci, nie jest możliwe przyznanie wnioskowanego świadczenia.
Odwołując się od ww. decyzji, skarżący podniósł, że od wydania postanowienia o ustanowieniu rodziną zastępczą dla W. C. skarżący wraz z żoną ponoszą koszty utrzymania i wydatków dziecka. Wskazał, że rodzina otrzymywała dodatek wychowawczy w okresie od 21 marca 2017r. do dnia 13 września 2017 r. Ponownie uzyskał go z dniem 21 grudnia 2017 r., kiedy to skarżący wraz z żoną zostali ustanowieni niezawodową rodziną zastępczą.
Skarżący uznał, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z Konstytucją RP i powołał na uzasadnienie stanowiska sygnatury orzeczeń sądów administracyjnych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w uzasadnieniu opisanej na wstępie decyzji odwoławczej wskazało, że na gruncie przepisu art. 4 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci świadczenie wychowawcze przysługuje matce, ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka (ust. 2).
Ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz jego wypłata następują odpowiednio na wniosek matki, ojca, opiekuna faktycznego dziecka (przez którego ustawa rozumie osobę faktycznie opiekującą się dzieckiem, jeżeli wystąpiła z wnioskiem do sądu opiekuńczego o przysposobienie dziecka) albo opiekuna prawnego dziecka (art. 13 ust. 1 ustawy).
Skarżący złożył wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego, wskazując jako podstawę swojego żądania postanowienie Sądu Rejonowego Wydział III Rodziny i Nieletnich sygn. akt [...] o powierzeniu małżonkom M. i P. J.- na czas trwania postępowania w zakresie ustanowienia rodziny zastępczej - pieczę nad małoletnim W. C.