Rozważenia wymaga także treść art. 80 ust. 1 i argumentacja organu dotycząca powiązania tego przepisu z dodanym z dniem 1 kwietnia 2016 r. ust. 1a, wprowadzającym nowy rodzaj świadczenia w postaci dodatku wychowawczego. Z argumentacją tą nie można się zgodzić z argumentacją organu, że świadczenie to dotyczy wyłącznie osób pobierających świadczenia z art. 80 ust. 1. Przepis art. 80 ust. 1 ustawy określa w istocie jedynie dolną granicę świadczenia przyznawanego na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej ustanowionej po dniu 1 stycznia 2012 r. Natomiast ust. 1a stanowi: "Rodzinie zastępczej oraz prowadzącemu rodzinny dom dziecka do świadczenia, o którym mowa w ust. 1 przysługuje dodatek...". Niesporne w sprawie jest, że skarżący pełnią funkcję rodziny zastępczej, oraz że pobierają świadczenie na pokrycie kosztów utrzymania dziecka. Zdaniem Sądu ta właśnie okoliczność - tj. fakt pobierania świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej, winna decydować o istnieniu prawa do pobierania nowego świadczenia w postaci dodatku wychowawczego. Nieistotne jest więc w jaki sposób (na "starych" czy na nowych zasadach) wyliczona jest wysokość świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dziecka. Stanowisko przeciwne prowadziłoby bowiem do niczym nie uzasadnionego różnicowania dzieci pozostających w rodzinach zastępczych, co pozostawałoby w sprzeczności z wyrażoną w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą równości, oraz wynikającym z art. 72 Konstytucji RP prawem dziecka pozbawionego opieki rodzicielskiej do opieki i pomocy władz publicznych.
Rozpatrując ponownie wniosek skarżących, organy ocenią cały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności rozważą skutki orzeczenia Sądu Rejonowego Wydziału III Rodzinnego i Nieletnich z dnia 7 listopada 2014 r. w odniesieniu do decyzji Starosty z dnia [...] 2012 r. W każdym wypadku, dokonując interpretacji przepisów art. 226 ust. 5 i art. 80 ust. 1 i 1 a ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej wezmą pod uwagę stanowisko Sądu wyrażone wyżej.
Wobec naruszenia wskazanych wyżej przepisów postępowania, oraz naruszenia przepisów art. 80 ust. 1 i 1a i art. 226 ust. 5 i 6 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej przez błędną ich interpretację, na podstawie art. 145 § 1 ust. 1 lit. a) i lit. c) ppsa orzeczono jak w sentencji.