Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka Sędziowie WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) WSA Bożenna Blitek Protokolant Aleksandra Grabiec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Nowym Targu na uchwałę Rady Miejskiej w Rabce-Zdroju z dnia 30 grudnia 2013 r. nr XLIV/299/13 w przedmiocie ustalenia stref płatnego parkowania na drogach publicznych na terenie Rabki-Zdrój stwierdza nieważność § 3 ust. 1 zaskarżonej uchwały w zakresie obejmującym słowa "oraz w soboty".
Rada Miejska w Rabce-Zdroju w dniu 30 grudnia 2013 r. podjęła uchwałę nr XLIV/299/13 w sprawie ustalenia stref płatnego parkowania na drogach publicznych na terenie Rabki-Zdroju, ustalenia opłat za parkowanie w tych strefach i opłaty dodatkowej oraz sposobu ich pobierania.
Powyższą uchwałę zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Prokurator Rejonowy w Nowym Targu zarzucając istotne naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 13b ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460) polegające na wprowadzeniu w § 3 ust. 1 tej uchwały opłaty za parkowanie w trefię płatnego parkowania pojazdów samochodowych na drogach publicznych w Rabce-Zdroju w soboty - bez umocowania prawnego i podstawy ustawowej. W oparciu o powyższe skarżący Prokurator wniósł o stwierdzenie jej nieważności w § 3 ust. 1 w części obejmującej wyrażenie "oraz w soboty".
W uzasadnieniu skargi wskazano, że zaskarżoną uchwałą Rada Miejska w Rabce-Zdroju ustanowiła strefę płatnego parkowania pojazdów samochodowych na drogach publicznych na terenie Rabki-Zdroju, a obszar tej strefy został wskazany w załączniku nr 1. Na mocy § 3 ust. 1 uchwały opłata za parkowanie w strefie płatnego parkowania pobierana jest w dni robocze od poniedziałku do piątku oraz w soboty. W ocenie strony skarżącej nałożenie w uchwale obowiązku uiszczenia opłaty za parkowanie w soboty jest dotknięte wadą, albowiem nałożenie takiego obowiązku narusza w sposób istotny art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych. Zgodnie z brzmieniem powołanego art. 13b ust. 1 ww. ustawy opłatę pobiera się za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu w określone dni robocze w określonych godzinach lub całodobowo. Tymczasem zgodnie z § 3 ust. 1 zaskarżonej uchwały opłata za parkowanie jest pobierana także w soboty, która nie jest dniem roboczym.
W ustawodawstwie brak jest definicji "dni roboczych", jednakże w orzecznictwie sądów administracyjnych szeroko akceptowany jest pogląd, że sobota nie jest dniem roboczym w rozumieniu art. 13b ust. 1 ustawy o drogach publicznych (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie sygn. akt III SA/Kr 356/13; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie sygn. akt III SA/Kr 198/13; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu sygn. akt III SA/Po 98/16; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu sygn. akt II SA/Op 143/15). Stanowisko w przedmiocie traktowania soboty wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 czerwca 2011 r. sygn. akt I OPS 1/11 stwierdzając, że "sobota jest dniem równorzędnym z dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 § 4 k.p.a.".
Chociaż ww. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego odnosi się do przepisu prawa procesowego, to jednak orzeczenia sądów administracyjnych zapadłe po tym dniu zgodne są z tym stanowiskiem przenosząc go na grunt prawa materialnego, jak choćby wymienione powyżej orzeczenie w sprawie sygn. akt III SA/Kr 356/13 w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził, że z dniem 1 maja 2001 r. został wprowadzony w Polsce pięciodniowy tydzień pracy. W związku z tym powszechnie przyjęto, że sobota przestała być dniem powszednim i stała się dniem wolnym od pracy. W tym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odwołując się do uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt I OPS 1/11 stwierdził, że skoro sobota powinna być traktowana na równi z dniami ustawowo wolnymi od pracy w rozumieniu art. 57 § 4 K.p.a., to mając na uwadze zasadę zaufania do państwa i stanowionego przez niego prawa, należy sobotę w ten sam sposób traktować na gruncie tej samej gałęzi prawa - prawa administracyjnego. Podobnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 20 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Po 98/16 uwzględniając skargę na uchwałę w przedmiocie ustalenia stref płatnego parkowania i pobierania opłat między innymi w zakresie poboru opłat za parkowanie w soboty, podzielając stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zawarte w uchwale sygn. akt I OPS 1/11 oraz stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie sygn. akt III SA/Kr 356/13 stwierdził, że sobota nie jest dniem roboczym w rozumieniu art. 13b ust. 1 i 4 ustawy o drogach publicznych. Sąd ten wskazał także, że wykładnia terminu "dni roboczych" na gruncie ustawy o drogach publicznych powinna uwzględniać ten sposób jego rozumienia, który zapewnia tzw. bezpieczeństwo prawne, a zatem aby przepis ten nie stanowił swoistego rodzaju pułapki wobec jego niejednolitej wykładni związanej z wątpliwościami interpretacyjnymi, bowiem obowiązki nakładane na obywateli muszą wynikać z jednoznacznych przepisów prawa i niedopuszczalna przy tym jest rozszerzająca interpretacja tych przepisów. Przyjęcie odmiennego stanowiska mogłoby prowadzić do nakładania na obywateli obowiązków w większym zakresie niż było to zamierzeniem ustawodawcy z naruszeniem ustawowej delegacji do ustalania zakresu obowiązków ciążących na adresatach działań administracji publicznej. Zaznaczono także, że stanowisko w przedmiocie traktowania soboty jako dnia wolnego od pracy potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie sygn. akt I OSK 3507/15, gdzie w dniu 26 kwietnia 2016 r. uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 września 2015 r. sygn. akt II SA/Bk 397/15 w którym stwierdził nieważność uchwały w części ustanawiającej opłatę za parkowanie w soboty.