Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie uznania za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych
Uzasadnienie strona 2/5

W skardze na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego M. K. podniósł, że z powodu trudnej sytuacji finansowej nie jest w stanie regulować zobowiązania wynikającego z obowiązku alimentacyjnego. Dodatkowo problemy zdrowotne utrudniają mu regularnie wpłacać zobowiązanie. Skarżący wyjaśnił, że w ostatnim półroczu wykonywał pracę zarobkową, jednak okazało się, że pracodawca nie regulował wobec niego wynagrodzenie. Zaważyło to na jego zdrowiu (leczy się psychiatrycznie od 2017 roku). Skarżący wskazał, że w listopadzie 2018 r. znalazł zatrudnienie, jednak pomimo wyniku badań pozwalających na pracę oraz braku przeciwwskazań lekarzy specjalistów, lekarz orzecznik wydał decyzję o odmowie wykonywania przez niego pracy na stanowisku, o które się ubiegał. Skarżący wysłał pismo odwoławcze i czeka na kolejne badanie oraz podpisanie umowy z pracodawcą. M. K. stwierdził, że termin tych działań administracyjnych spowodował, że w międzyczasie Kolegium wydało decyzję o uznaniu go za dłużnika alimentacyjnego. Ponadto skarżący zarejestrował się w Urzędzie Pracy jako bezrobotny oraz podjął działania mające na celu aktywizację zawodową. W związku z tym skarżący stwierdził, że nie uchyla się od obowiązku alimentacyjnego.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie i wniosło o oddalenie skargi.

Na rozprawie w dniu 19 lutego 2019 r. skarżący podał, że przez pierwsze cztery miesiące od orzeczenia rozwodu przekazywał alimenty do rąk byłej żony, jednak cały okres związany ze sprawą rozwodową wpłynął na jego zdrowie, popadł w alkoholizm i nie był w stanie uzyskać dochodów aby płacić alimenty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Wojewódzki Sąd Administracyjny, zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.), sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej i stosownie do art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2107), kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (legalności), jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Jednocześnie w oparciu o art. 134 § 1 p.p.s.a. Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami oraz powołaną podstawą prawną.

W ocenie Sądu, skarga jest nieuzasadniona.

Materialnoprawną podstawę zaskarżonych decyzji stanowiły przepisy art. 5 ust. 2, ust. 3, ust. 3a i ust. 3b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2018 r. poz. 554 z późn. zm.), zwanej dalej u.p.o.u.a., które stwierdzają, że:

"Art. 5. 2. W przypadku gdy dłużnik alimentacyjny nie może wywiązać się ze swoich zobowiązań z powodu braku zatrudnienia, organ właściwy dłużnika:

1) zobowiązuje dłużnika alimentacyjnego do zarejestrowania się jako bezrobotny albo jako poszukujący pracy w przypadku braku możliwości zarejestrowania się jako bezrobotny;

Strona 2/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Zaliczka alimentacyjna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze