Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Radłowie w przedmiocie czasu pracy placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i placówek usługowych dla ludności. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek Sędziowie WSA Dorota Dąbek (spr.) WSA Barbara Pasternak Protokolant Magdalena Karcz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Tarnowie na uchwałę Rady Miejskiej w Radłowie z dnia 29 kwietnia 1996 r. nr XXII/136/96 w przedmiocie czasu pracy placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i placówek usługowych dla ludności. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie strona 1/4

wyroku WSA w Krakowie z dnia 14 marca 2013 r.

W dniu 29 kwietnia 1996 r. Rada Gminy Radłów podjęła uchwałę Nr XXII/136/96 w sprawie czasu pracy placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności. Uchwała została podjęta na podstawie art. XII § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Przepisy wprowadzające Kodeks pracy (Dz. U. nr 24, poz. 142 z późn. zm.). W uchwale ustalono, że placówki handlu detalicznego i zakłady usługowe dla ludności mogą być otwierane w każdym dniu tygodnia z wyjątkiem niedziel i dni wolnych od pracy nie wcześniej niż o godzinie 6-tej i zamykane nie później niż o godzinie 22-iej, a w niedziele i w dni wolne od pracy otwierane nie wcześniej niż o godzinie 7-ej i zamykane nie później niż o godzinie 18-tej. Natomiast placówki gastronomiczne mogą być otwierane w każdym dniu tygodnia nie wcześniej niż o godzinie 10-tej i zamykane nie później niż o godzinie 22-giej, chyba że posiadają zezwolenie zamykania ich o godzinie późniejszej - do czasu określonego w tym zezwoleniu.

Pismem z dnia 14 września 2012 r. Prokurator Rejonowy w Tarnowie wniósł skargę na powyższą uchwałę Rady Gminy Radłów, wnosząc o stwierdzenie nieważności uchwały w całości. Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie przepisów art. XII § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Przepisy wprowadzające Kodeks pracy (Dz. U. nr 24, poz. 142 z późn. zm.) polegające na określeniu maksymalnych godzin granicznych otwierania i zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i usługowych na terenie Gminy. Prokurator Rejonowy podniósł, iż zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż zawiera normy generalne skierowane do mieszkańców gminy i innych osób korzystających z działalności placówek, których uchwała ta dotyczy. Jest jednocześnie przepisem wykonawczym - może jedynie uzupełniać ustawę i nie może wykraczać poza jej uregulowania. Zdaniem skarżącego, w przyjętym kształcie zaskarżona uchwała ogranicza swobodę prowadzenia działalności gospodarczej oraz narusza zasadę równości wobec prawa.

Prokurator Rejonowy wskazał, iż akty prawa miejscowego winny być wydawane na podstawie wyraźnego upoważnienia ustawowego i w granicach w tym upoważnieniu określonych. Nie jest zatem możliwe aby przepisy prawa miejscowego, które są aktami niższego rzędu (podustawowymi), wykraczały poza unormowania ustawowe. Skarżący stwierdził, iż gminie - zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, który nie został powołany w zaskarżonej uchwale - służy prawo ustanawiania aktów prawa miejscowego na podstawie upoważnienia ustawowego, które zawarte jest m.in. w art. XII § 1 ustawy Przepisy wprowadzające Kodeks pracy. Przepis ten upoważnia bowiem gminę do ustalania godzin otwarcia placówek handlowych i usługowych oraz zakładów gastronomicznych, przy czym unormowania te dotyczyć mogą jedynie praw i obowiązków pracowników i pracodawców. Skarżący podniósł, iż przepis art. XII został sformułowany ogólnie, co jednak nie upoważnia gminy do stosowania pełnej swobody prawotwórczej, gdyż taka interpretacja prowadziłaby wprost do stosowania przez gminę dowolnych ograniczeń i prowadziłaby do naruszenia zasady wolności gospodarczej. Ograniczenie tej zasady dopuszczalne jest natomiast tylko w drodze ustawowej i tylko ze względu na ważny interes społeczny. Zdaniem skarżącego, przepis wykonawczy jakim jest zaskarżona uchwała, może jedynie wykonywać ustawę w granicach udzielonej do tego legitymacji, a nie uzupełniać ją poza wyznaczone ramy, czy też zmieniać. Skarżący, odwołując się do poglądów prezentowanych już w orzecznictwie (wyrok WSA w Krakowie III SA/Kr 1/09) uważa, iż ograniczając czas działania placówek handlu detalicznego, zakładów usługowych oraz gastronomicznych na podstawie tego przepisu, rada gminy powinna uwzględniać prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników tych placówek, a nie np. potrzebę zapewnienia porządku publicznego, gdyż taki cel nie wynika z przepisów odnoszących się do godzin ich otwarcia i zamknięcia. Mając powyższe na względzie, Prokurator Rejonowy w Tarnowie stwierdził, iż zaskarżona uchwała została uchwalona bez podstawy prawnej, a zatem winna zostać uznana za nieważną.

Strona 1/4