Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Bociąga (spr.) Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki WSA Barbara Pasternak Protokolant Aleksandra Grabiec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2018 r. sprawy ze skargi O. J. na decyzję Wojewody z dnia 12 października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.
Wojewoda decyzją z dnia 12 października 2017 r. Nr [...], utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] 2017 r. orzekającą o odmowie uznania O. J. za osobę bezrobotną od dnia 31 sierpnia 2017 r.
W uzasadnieniu podano, że O. J. 31 sierpnia 2017 r. złożyła do Grodzkiego Urzędu Pracy wniosek o dokonanie rejestracji jej jako bezrobotnej.
Prezydent Miasta, jako organ I instancji [...] 2017 r. wydał decyzję, w której odmówił uznania O. J. za osobę bezrobotną.
O. J. wniosła odwołanie od powyższej decyzji do Wojewody, domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji.
Organ II instancji, rozpoznając sprawę, opierając się na danych dostępnych w Krajowym Rejestrze Sądowym ustalił, że O. J. pełni funkcję:
1/ Prezesa jednoosobowego zarządu w spółce prowadzącej aktywnie działalność gospodarczą pod nazwą L sp. z o.o. z siedzibą w R ([...]), NIP: [...],
2/ Prezesa jednoosobowego zarządu w spółce prowadzącej aktywnie działalność gospodarczą pod nazwą R sp. z o.o. z siedzibą w W ([...]), NIP: [...],
3/ Prokurenta samoistnego w spółce T sp. z o.o. z siedzibą w K ([...]), NIP: [...], w spółce G sp. z o.o. z siedzibą w S ([...]), NIP: [...] oraz G sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w S ([...]), NIP: [...].
Na podstawie powyższych danych Wojewoda arbitralnie stwierdził, iż nie jest gotowa do podjęcia zatrudnienia a co za tym idzie nie spełnia ustawowych przesłanek uznania mnie za osobę bezrobotną. Organ stwierdził, iż jako prezes zarządu i prokurent O. J. musi aktywnie pełnić swoją funkcję, nawet jeśli jest ona nieodpłatna.
Zaskarżyła w całości powyższą decyzję utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji, zarzucając naruszenie:
1) art. 7 w zw. z art 77 § 1 K.p.a. poprzez naruszenie zasady prawdy obiektywnej w związku z niepodjęciem wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, niezebranie i nierozpatrzenie całego materiału dowodowego w sprawie, w szczególności nieustalenie faktycznego zaangażowania skarżącej w działalność spółek i oparcie się w tym zakresie jedynie na informacjach ujawnionych w Krajowym Rejestrze Sądowym,
2) art. 107 § 3 K.p.a. poprzez niewskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, w szczególności poprzez nieuzasadnienie z jakich przyczyn organ nie uwzględnił oświadczenia skarżącej dotyczącej zdolności i gotowości do podjęcia pracy,
3) art. 8 K.p.a. poprzez nieuwzględnienie słusznego interesu strony w wyniku niezbadania przez organ zarówno I, jak i II instancji faktycznego zaangażowania skarżącej w działalność spółek,
4) art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy poprzez błędne uznanie, iż pełnienie funkcji prezesa w zarządzie spółki prawa handlowego wyklucza posiadanie zdolności i gotowości do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy.
W uzasadnieniu skarżąca wskazała organy nie zbadały stanu faktycznego sprawy i nie zebrały całego materiału dowodowego, mającego na celu ustalenie czy i w jakim zakresie skarżąca faktycznie sprawuję swoje funkcje. Nie można bowiem z góry założyć, iż sam wpis do Krajowego Rejestru Sądowego sprawia, iż skarżąca nie jest w stanie podjąć zatrudnienia w pełnym wymiarze godzin.