Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Sędziowie WSA Halina Jakubiec WSA Tadeusz Wołek Protokolant st. ref. Justyna Owczarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2015 r. sprawy ze skargi P. L. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 1119/12 zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 25 czerwca 2012 r. nr [...] oraz poprzedzające je postanowienie Komendanta Miejskiego Policji z dnia 4 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia
Komendant Wojewódzki Policji postanowieniem z dnia 25 czerwca 2012 r. Nr [...] utrzymał w mocy postanowienie Komendanta Miejskiego Policji z dnia 4 kwietnia 2012 r. Nr [...] o odmowie wydania zaświadczenia potwierdzającego pełnienie przez P. L. służby w latach 1987-2008 w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury policyjnej. Rozstrzygnięcie oparto m.in. na przepisie § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz.U. z 2005 r. Nr 86, poz. 734).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt: III SA/Kr 1119/12, po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. L. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 25 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia, skargę oddalił. Powyższy wyrok stał się prawomocny w dniu 26 września 2013 r.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że dokumentacja znajdująca się w aktach sprawy nie potwierdza, że skarżący pełnił służbę w warunkach, o których mowa w § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz.U. z 2005 r. Nr 86, poz. 734).
W dniu 26 sierpnia 2014 r. P. L. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt: III SA/Kr 1119/12 na podstawie art. 272 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi żądając uchylenia tego wyroku oraz rozpoznania sprawy i uchylenia zaskarżonego postanowienia.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że wyrokiem z dnia 18 lipca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę P. L. na postanowienie nr [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 25 czerwca 2012 r. w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia. W pisemnym uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że przyczyną takiego rozstrzygnięcia było ustalenie, że skarżone postanowienie nie narusza prawa, a zarzuty podniesione w skardze, m.in. zarzut, że regulacja zawarta w § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 4 maja 2005 roku w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz.U. z 2005 r. Nr 86, poz. 734) przekracza delegację ustawową zwartą w art. 15 ust. 6 w związku z art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67 z późn. zm.). i tym samym jest sprzeczna z Konstytucją RP - jest nieuzasadniony. Zdaniem Sądu unormowanie zawarte w § 4 pkt 1 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów, w zakresie jakim wprowadza kryterium bezpośredniości w odniesieniu do zagrożenia życia lub zdrowia podczas wykonywania obowiązków służbowych, nie wykracza poza upoważnienie ustawowe.