W oparciu o ten zarzut wniesiono o stwierdzenie nieważności bądź uchylenie zaskarżonej uchwały w zaskarżonej części oraz o zasądzenie od Rady Powiatu N na rzecz skarżącej Spółki kosztów procesowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że narzucenie aptekom obowiązków dyżurów stanowi istotną ingerencję w ich działalność, w związku z tym ustalone zasady powinny być proporcjonalne i adekwatne do potrzeby zapewnienia ludności dostępu do usług farmaceutycznych. Przy ustalaniu rozkładu godzin pracy aptek rada powiatu powinna uwzględnić uwarunkowania danego powiatu, takie jak: liczba ludności, układ urbanistyczny, zagęszczenie zabudowy mieszkalnej, umiejscowienie placówek udzielających świadczeń leczniczych, skomunikowanie pomiędzy miejscowościami powiatu, dostęp do transportu publicznego, dostęp do infrastruktury przeznaczonej dla osób niepełnosprawnych, tymczasem zaskarżona uchwała została przyjęta bez przeprowadzenia jakichkolwiek ustaleń czy analiz we wskazanym powyżej zakresie. To na radzie powiatu ciąży obowiązek wskazania w uzasadnieniu uchwały jakimi okolicznościami się kierowała, a w szczególności precyzyjnie wykazanie, że uchwała wypełnia przesłanki określone w art. 94 ust. 1 i 2 Prawa farmaceutycznego (potrzeby ludności, zapewnienie dostępności w nocy, niedziele, święta i inne dni wolne od pracy) a jednocześnie, że obciążenie aptek w sposób wskazany w uchwale jest uzasadnione wspomnianą przesłanką. Brak takiego uzasadnienia może stanowić samoistną przesłankę stwierdzenia nieważności uchwały (wyrok WSA we Wrocławiu z 15 lipca 2014 r. sygn. akt IV SA/Wr 123/14; wyrok WSA w Poznaniu z 7 grudnia 2016 r. sygn. akt IV SA/Po 412/16).
Standardem obowiązku dyżurowania aptek jest zagwarantowanie dyżuru jednej apteki na obszarze powiatu. Rada Powiatu w zaskarżonej uchwale w żaden sposób nie wykazała, aby niezbędne było sprawowanie dyżuru przez więcej niż jedną aptekę na terenie Powiatu, a zgodnie z przyjętą uchwałą dyżur na terenie powiatu sprawują jednocześnie trzy apteki ogólnodostępne.
Skarżąca Spółka podniosła, że zaskarżona uchwała w znaczący sposób ingeruje w zasadę swobody działalności gospodarczej i nakłada na przedsiębiorców prowadzących apteki obowiązki skutkujące koniecznością ponoszenia znacznych nakładów finansowych.
Zapewnienie dyżurów całodobowych w mniejszych miejscowościach napotyka na znaczne problemy logistyczne związane z brakiem wystarczającej liczby personelu mogącego zapewnić obsadę apteki w trakcie dyżurów nocnych. Koszty dyżurów w mniejszych miejscowościach są znacząco wyższe od takich samych dyżurów w większych miastach, gdyż muszą one obejmować koszty związane z koniecznością dojazdu pracowników świadczących dyżur. G jest małym miastem liczącym ok. 6 tyś. mieszkańców i jest bardzo dobrze skomunikowany z najbliższymi miastami powiatowymi tj. N i G oddalonymi o ok. 20 km (czas dojazdu samochodem ok. 20 minut). Mała liczba ludności oraz fakt, że miejscowość nie jest siedzibą powiatu skutkuje znacznymi trudnościami z zatrudnieniem personelu, w szczególności farmaceutów mogących zapewnić obsadę apteki w trakcie nocnych dyżurów.