Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek Sędziowie WSA Elżbieta Kremer (spr.) WSA Halina Jakubiec Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2012 r. sprawy ze skargi G. D. i M. D. na uchwałę Rady Gminy z dnia 16 lutego 1998r. nr [...] w przedmiocie szczegółowych zasad zwrotu przez świadczeniobiorców wydatków na cele opiekuńcze skargę oddala
Rada Gminy podjęła w dniu 16 lutego 1998 r. uchwałę Nr [...] w sprawie szczegółowych zasad zwrotu przez świadczeniobiorców wydatków na usługi opiekuńcze. Podstawę prawną uchwały stanowił przepis art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie terytorialnym (Dz.U. Nr 13, poz. 74) oraz art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1996r., Nr 100, poz. 459). W § 1 uchwała określiła, że w decyzji o przyznaniu świadczenia w postaci usług opiekuńczych, o których mowa w art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej określa się wysokość odpłatności, którą ponosi świadczeniobiorca, albo przyznaje się to świadczenie nieodpłatnie. Ust. 2 tego paragrafu stanowił, że usługi opiekuńcze przysługują nieodpłatnie świadczeniobiorcom, których dochód na osobę w rodzinie nie przekracza 100% kryterium dochodowego art. 4 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej w rodzinie oraz nie przekracza 100% kryterium zł w przypadku osoby samotnie gospodarującej. Natomiast według § 2 uchwały osoby nie spełniające warunku, o którym mowa w § 1 ust. 2 zwracają wydatki na usługi opiekuńcze na zasadach podanych w tabeli w uchwale.
Pismem z dnia 12 października 2011r. G. D. wniósł do Rady Gminy o uchylenie w/w uchwały w całości, gdyż w jego ocenie uchwała jest niezgodna z Konstytucją oraz narusza podstawowe prawa i wolności obywatela w Rzeczypospolitej Polskiej.
Następnie skargę na powyższą uchwałę wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie M. D. oraz G. D., wnosząc o uchylenie uchwały, powołując się na zdarzenie polegające na tym, iż odmówiono W. C. (krewnej M. D.) pomocy na podstawie zaskarżonej uchwały.
W uzasadnieniu skargi skarżący bliżej wyjaśnili, że W. C. jako osoba podeszła wiekiem utrzymuje się jedynie z renty w wysokości 800 zł. Korzystała z usług opiekuńczych świadczonych przez Gminę, jednak za te usługi naliczone były opłaty w wysokości 200 zł miesięcznie. W ocenie skarżących usługi te winny być bezpłatne. W ustanowieniu odpłatności w sytuacji W. C. widzą naruszenie art. 68 ust. 3 Konstytucji stanowiącego, że władze publiczne są obowiązane do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku". Skarżący zarzucili też nierówne traktowanie obywateli wbrew nakazowi Konstytucji i bezprawne odmawianie pomocy osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i zdrowotnej.
Podnieśli także, że Rada Gminy nie odpowiedziała na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 12 października 2011r.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej oddalenie, wyjaśniając, że wbrew stanowisku skarżących, przedmiotowa uchwała miała umocowanie w przepisach prawnych to jest w art. 34 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej. Przepis ten stanowił, że gmina - w zakresie zadań własnych - określa w drodze uchwały zasady zwrotu (wydatków na cele opiekuńcze), jak również ustala, na podstawie wywiadu środowiskowego, sytuacje osoby i rodziny oraz ustala, jaka cześć wydatków, o których mowa w ust. 3 i 4 podlega zwrotowi.