|Sygn. akt III SA/Kr 239/19 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 11 kwietnia 2019 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Bożenna Blitek (spr.), Sędziowie: WSA Hanna Knysiak-Sudyka, WSA Maria Zawadzka, , Protokolant: Specjalista Agata Zaręba-Piotrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2019 r., sprawy ze skargi J. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zadłużenia skargę oddala
Decyzją z dnia [...] 2018 r. nr [...] Prezydent Miasta odmówił umorzenia J. L. zadłużenia w kwocie 4.032,30 zł wynikającego z wypłaconych zaliczek alimentacyjnych na rzecz osób uprawnionych A. L. i M. L. W uzasadnieniu organ I instancji podał, że z analizy karty rozliczeniowej nadesłanej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym, wynika, że J. L. nie spełnia przesłanek wynikających z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, co z kolei oznacza, że organ nie może zastosować wnioskowanej ulgi w postaci umorzenia zadłużenia. Organ I instancji zaznaczył, że istotnym jest to, iż zadłużenie powstało w wyniku wypłacenia osobie uprawnionej zaliczki alimentacyjnej, a nie np. alimentów z funduszu alimentacyjnego. Oznacza to, że organ właściwy dłużnika może umorzyć zaległości z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych w wysokości 30%, 50% lub 100% jedynie pod warunkiem, że postępowanie egzekucyjne było skuteczne przez okres - odpowiednio: 3, 5 lub 7 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów. Organ podkreślił, że z wymienionej wyżej nadesłanej przez Komornika Sądowego karty rozliczeniowej wynika, iż egzekwowane od J. L. kwoty w okresie od lutego 2002 r. do grudnia 2016 r. były poniżej kwoty zasądzonych na przestrzeni lat alimentów i nie stanowiły nieprzerwalnego ciągu co najmniej trzech lat. Dopiero od miesiąca lipca 2017 r. komornik egzekwuje kwoty, które przewyższają wysokość zasądzonych alimentów. W związku z powyższym organ I instancji uznał, że brak jest podstaw do tego, aby uwzględnić wniosek J. L. o umorzenie zadłużenia. Organ wskazał, że przepis art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów dotyczy tylko należności powstałych na skutek świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego. Nie dotyczy natomiast należności powstałych z tytułu zaliczek alimentacyjnych, wypłaconych osobie uprawnionej na podstawie ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz o zaliczce alimentacyjnej. Umarzanie zadłużenia z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych określa przepis art. 30 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 1 pkt 1, pkt 2 i pkt 4 ustawy. W myśl tych regulacji organ właściwy dłużnika może umorzyć należności, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1, pkt 2 i pkt 4 ustawy, jeżeli został spełniony, określony w tym przepisie w sposób procentowy, warunek skuteczności egzekucji. Przepis art. 28 ust. 1 pkt 2 odnosi się właśnie do należności powstałych z tytułu zaliczek alimentacyjnych, wypłaconych osobie uprawnionej na podstawie ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz o zaliczce alimentacyjnej. Zdaniem organu, na gruncie obowiązujących przepisów umorzenie zadłużenia z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych byłoby możliwe jedynie w przypadku skutecznej egzekucji, na warunkach wymienionych w art. 30 ust. 1 ustawy. Tymczasem z akt sprawy wynika, że w przypadku J. L. warunek ten nie został spełniony. Prezydent Miasta wskazał również, że art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej przewidywał możliwość umorzenia przez organ właściwy wierzyciela należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych zaliczek z uwagi na trudną sytuację dochodową i rodzinną, jednak przepis ten został uchylony przez ustawę z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Organ I instancji podkreślił, że art. 30 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów z dnia 7 września 2007 r. jest jedynym obowiązującym artykułem, w oparciu o który można rozpatrywać sprawy o umorzenie zaliczek alimentacyjnych. Wynika to jednoznacznie z art. 47 tej ustawy, który mówi że ustawa z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej traci moc z dniem 1 października 2008 r. za wyjątkiem art. 17 ust. 5, który traci moc z dniem 1 grudnia 2008 r. Niejako na marginesie organ I instancji zauważył, że sytuacja materialno - bytowa w jakiej się obecnie znajduje J. L. nie jest sytuacją szczególną. J. L. posiada bowiem źródło dochodu, z którego komornik dokonuje potrąceń tytułem zaległości alimentacyjnych, a wyegzekwowane kwoty przekazywane są na rachunek bankowy Urzędu Miasta i stopniowo pomniejszają zadłużenie wynikające z wypłaconej zaliczki alimentacyjnej. W związku z powyższym istnieje, zdaniem organu I instancji, realna szansa na stopniową i całkowitą spłatę zadłużenia z tytułu wypłaconej zaliczki alimentacyjnej.