Z powyższego względu organy administracyjne nie mogły rozpatrywać sytuacji dochodowej i rodzinnej skarżącego. Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że - jak wynika z akt - sytuacja życiowa skarżącego pozwala mu na systematyczne spłacanie zadłużenia, co w przyszłości pozwoli organom na ewentualne umorzenie skarżącemu części lub całości pozostałego zadłużenia.
Mają rację organy administracyjne wskazując, że na gruncie obowiązujących przepisów umorzenie zadłużenia z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych byłoby możliwe w przypadku skutecznej egzekucji, na warunkach wymienionych w art. 30 ust. 1 ustawy, których jednakże skarżący J. L. nie spełnił. Prezydent Miasta wskazał również, że art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej przewidywał możliwość umorzenia przez organ właściwy wierzyciela należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych zaliczek z uwagi na trudną sytuację dochodową i rodzinną, jednak przepis ten został uchylony przez ustawę z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Organ I instancji podkreślił, że art. 30 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów z dnia 7 września 2007 r. jest jedynym obowiązującym artykułem, w oparciu o który można rozpatrywać sprawy o umorzenie zaliczek alimentacyjnych. Wynika to jednoznacznie z art. 47 tej ustawy, który mówi że ustawa z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej traci moc z dniem 1 października 2008 r. za wyjątkiem art. 17 ust. 5, który traci moc z dniem 1 grudnia 2008 r.
Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł - jak w sentencji.