Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz odmowy odroczenia terminu spłaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek (spr.) Sędziowie WSA Maria Zawadzka WSA Barbara Pasternak Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2014 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 grudnia 2013 r. nr [ ] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz odmowy odroczenia terminu spłaty I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rzecz adwokata R. P. Kancelaria Adwokacka [....] w K. kwotę 240,00 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania.

Uzasadnienie strona 1/5

wyroku WSA w Krakowie z dnia 3 lipca 2014 r.

Decyzją z dnia [...] 2013 r. nr [...] Prezydent Miasta zobowiązał Z. M. do zwrotu kwoty 500 zł wraz z odsetkami ustawowymi należnymi od dnia spłaty, z tytułu wypłaconych S. Z. świadczeń z funduszu alimentacyjnego za okres od 1.09.2012 r. do 30.09.2012 r. Łączna kwota podlegająca zwrotowi wyniosła 540,25 zł.

Pismem z dnia 23 czerwca 2013 r. Z. M. złożył wniosek o umorzenie lub odroczenie spłaty alimentów z powodu jego trudnej sytuacji materialnej i zdrowotnej. Z. M. wyjaśnił, iż jest osobą bezrobotną, zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy, bez prawa do zasiłku. Ponadto korzysta z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Z. M. wskazał również, iż choruje na przepuklinę żołądka oraz nadżerki przełyku.

Decyzją z dnia [...] 2013 r. nr [...] Prezydent Miasta odmówił umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz S. Z. za okres od dnia 1.09.2012 r. do dnia 30.09.2012 r. w kwocie 500 zł wraz z odsetkami ustawowymi należnymi do dnia spłaty, ustalonych decyzją z dnia [...] 2013 r. nr [...]. Tą samą decyzją Prezydent Miasta odmówił również odroczenia terminu spłaty w/w należności. Organ I instancji ustalił, iż Z. M. jest rozwiedziony i prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Jego jedynym źródłem dochodu jest zasiłek okresowy z powodu bezrobocia w wysokości 271 zł miesięcznie, wypłacany przez MOPS. Organ I instancji dodał, iż Z. M. mieszka u kuzynki i w związku z tym nie ponosi kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania. Odnośnie stanu zdrowia Z. M. organ I instancji wskazał, iż ma on przepuklinę żołądka oraz nadżerki przełyku, arytmię serca oraz zwyrodnienie kręgosłupa. Na zakup niezbędnych leków Z. M. wydaje ok. 70-120 zł miesięcznie. Mając powyższe na względzie organ I instancji uznał, iż brak jest nadzwyczajnych, czy losowych przypadków, które uzasadniałyby umorzenie bądź odroczenie terminu spłaty przedmiotowych należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz S. Z. Zdaniem organu, powstałe zadłużenie jest konsekwencją niewywiązywania się na bieżąco przez Z. M. z nałożonego przez sąd obowiązku alimentacyjnego wobec córki. Organ I instancji stwierdził również, iż mimo złego stanu zdrowia Z. M. brak jest dokumentu potwierdzającego, że jest on niezdolny do pracy. W ocenie organu I instancji, Z. M. nie wykorzystuje wszystkich swoich możliwości i uprawnień, gdyż na poczet spłaty istniejącego zadłużenia dotychczas nie dokonano żadnej wpłaty. Podsumowując organ I instancji stwierdził, iż niemożność wywiązywania się przez Z. M. z obowiązku alimentacyjnego wobec córki, nie wynika tylko i wyłącznie z obiektywnie trudnej sytuacji materialnej, spowodowanej jego stanem zdrowia, ale jest konsekwencją uchylania się od odpowiedzialności w tym zakresie. Zdaniem organu I instancji, Z. M. może być osobą aktywną zawodowo i pozyskać środki finansowe na spłatę w/w należności we własnym zakresie. Poza tym umorzenie przedmiotowych należności prowadziłoby do przerzucenia obowiązku utrzymania córki wnioskodawcy na wszystkich podatników, a sprzeciwia się temu interes społeczny.

Strona 1/5