Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Halina Jakubiec Protokolant Katarzyna Dydaś po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] [...] w przedmiocie zasiłku celowego skargę oddala
Decyzją z dnia [...] znak [...] Prezydent Miasta na podstawie art. 3 ust. 3 i 4. art. 8, 11, 14, 17 ust. 1 pkt 5, art. 39, 102, 104, 106 i 109 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004r., nr 64, poz. 593 ze zm, aktualnie tekst jednolity Dz. U. z 2008r., nr 115, poz. 728) oraz na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. Nr 135, poz. 950) - przyznał K. G. zasiłek celowy w kwocie 20 zł na dofinansowanie do opłat za energię elektryczną. Organ powołał się na ustalenia w zakresie sytuacji materialnej i rodzinnej skarżącego - tj. na okoliczność, że prowadzi on samodzielne gospodarstwo i że uzyskiwany przez niego dochód nie przekracza ustalonego kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej tj. 477 zł. Poza tym znajduje się w trudnej sytuacji materialnej. W uzasadnieniu decyzji wskazano na konieczność zachowania przez skarżącego abstynencji, albowiem zgodnie z art. 11 ust.1i2 ustawy o pomocy społecznej w przypadku stwierdzenia przez pracownika socjalnego marnotrawienia przyznanych środków może nastąpić ograniczenie świadczeń, lub odmowa ich przyznania. Również brak współpracy, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, niedotrzymywanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego przez osobę uzależnioną, mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.
Po odwołaniu się K. G. od w/w decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze (działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego , Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm. i art. 2 ust.1, 3, 4, 39 ust. 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej) utrzymało w mocy decyzję organu I inst., wydając w tym zakresie decyzję w dniu [...] znak [...].
Organ wskazał, że decyzja w przedmiocie przyznania skarżącemu zasiłku celowego na dofinansowanie do opłat za energię elektryczną jest prawidłowa z punktu widzenia prawa materialnego i procesowego, przy czym zawiera cechy uznania administracyjnego, w ramach wyznaczonych przez art. 39 w/w ustawy.
Co prawda faktura za energię elektryczną z miesiąca października 2007r. opiewa na kwotę 49,62 zł, to jak zauważył organ - skarżący otrzymuje stałą pomoc finansową ze strony MOPS-u, przykładowo na wyżywienie otrzymał kwotę 100 zł, a w miesiącu listopadzie 2007r. w sumie kwotę 597 zł. W ocenie organu jest to kwota znaczna a skarżący nie może oczekiwać, że wszystkie jego potrzeby będą zaspokajane ze środków pochodzących z budżetu gminy. Ponadto organ wskazał, że rozdzielanie środków odbywa się w skali coraz większej liczby mieszkańców gminy, co oznacza, że przyznanie określonej kwoty wnioskującemu musi być dokonane również z punktu widzenia skali ogólnych potrzeb społeczeństwa i co ważne, z uwzględnieniem możliwości finansowych pomocy społecznej.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6.02.2008r. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego K. G. wskazał, że kwota przyznana decyzją Prezydenta Miasta z dnia [...] jest zbyt niska w stosunku do jego potrzeb. Ogólnie stwierdził, że dostał w ostatnim okresie mniej pieniędzy na leki, buty, spodnie, i w rezultacie brak mu środków na zakup żywności.