Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Krystyna Kutzner spr. SWSA Renata Czeluśniak SWSA Maria Zawadzka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 czerwca 2019 r. skargi D. G. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 8 lutego 2019 r., nr [...] o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania uchyla zaskarżone postanowienie
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności postanowieniem z dnia 8 lutego 2019 r., nr [...] odmówił przywrócenia D. G. (dalej: skarżącemu) terminu do wniesienia odwołania od orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, wydanego przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w dniu 12 września 2018 r., nr [...].
Organ wskazał, że odwołanie wraz z prośbą o przywrócenie terminu do jego wniesienia zostało złożone 3 miesiące i 17 dni po upływie ustawowego terminu do jego wniesienia. Przytaczając przepisy i poglądy orzecznictwa w zakresie przywrócenia terminu, organ zaznaczył, że skarżący braku winy w uchybieniu terminu upatruje w złym stanie zdrowia, istniejącym od dzieciństwa i stale się nasilającym. Zdaniem Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności skarżący nie udowodnił, że w trakcie biegu terminu nastąpiło takie nasilenie objawów chorobowych, aby uniemożliwiło dokonanie czynności w terminie. Wprawdzie przedłożył dokumentację medyczną, ale dotyczyła ona okresu od 2012 do 2016 r., natomiast brak w niej dokumentów z których wynikałoby, że nie był w stanie złożyć odwołania w terminie.
Zdaniem organu nie każda choroba może uzasadniać przywrócenie terminu, a przewlekłe schorzenie, na które cierpi skarżący, samo w sobie nie stanowi przesłanki przywrócenia, bowiem osoba dotknięta takim schorzeniem jest świadoma swojego stanu, nie stanowi on dla niej zaskoczenia. Zachowanie należytej staranności w takim wypadku wyraża się w odpowiednim planowaniu swoich obowiązków, w tym czynności procesowych.
Organ zaznaczył też, że odwołanie nie musiało być złożone osobiście przez skarżącego, a przesłania za pośrednictwem poczty mogły dokonać np. osoby najbliższe.
D. G. wniósł w terminie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Wniósł o uchylenie postanowienia w całości oraz o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.
Skarżący podniósł, że nie ponosi winy w uchybieniu terminu, nie mógł zachować należytej staranności, a przeszkoda nie była zależna od niego i istniała do czasu złożenia wniosku. Podał, że cierpi na chorobę dwubiegunową, nie panuje nad zdrowiem i emocjami, nie miał pojęcia, że biegnie termin. Dopiero gdy korespondencję przejęła jego matka, pomogła mu i wystosowała pismo. Wskazał na zły, pogarszający się stan zdrowia psychicznego, depresję, próbę samobójczą.
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności zwrócił się o oddalenie skargi jako niezasadnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:
Stosownie do art.1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U.2017, poz. 2188) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że przedmiotem kontroli Sądu jest zgodność zaskarżonego rozstrzygnięcia z przepisami prawa.
Po zbadaniu przedłożonych akt sprawy, treści zaskarżonego postanowienia oraz skargi i odpowiedzi na skargę Sąd uznał, że rozstrzygnięcie organu administracji publicznej zapadło przedwcześnie, z naruszeniem przepisów postępowania i bez ustalenia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, wobec czego musiało zostać wyeliminowane z obrotu prawnego.