|Sygn. akt III SA/Kr 37/19 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 27 lutego 2019 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Halina Jakubiec (spr.), Sędziowie: WSA Janusz Kasprzycki, WSA Barbara Pasternak, Protokolant: Tomasz Famulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2019 r., sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji przyznającej świadczenie pielęgnacyjne skargę oddala.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 20 listopada 2018 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] 2018 r. nr [...] uchylającą ostateczną decyzję z dnia [...] 2016 r. nr [...] przyznającą A. C. (dalej w skrócie skarżącej) świadczenie pielęgnacyjne w związku ze sprawowaną opieką nad synem A. C. wraz z decyzją zmieniającą z dnia [...] 2017 r. nr [...] oraz z dnia [...] 2018 r. nr [...].
Jako podstawa prawna decyzji wskazany został przepis art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2018r. poz. 2096) i art. 17 ust. 1, art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2017 r, poz. 1952 ze zm.).
Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika następujący stan faktyczny:
Wójt Gminy decyzją z dnia [...] 2016 r. nr [...] przyznał skarżącej świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki sprawowanej nad synem A. C. na okres od dnia 1 września 2016 r. do dnia 31 października 2019 r.
Weryfikując tytuł do ubezpieczenia zdrowotnego, organ, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego uzyskał informację, z której wynikało, że skarżąca od dnia 25 listopada 2016 r. podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu jako wspólnik spółki komandytowej.
Wobec powyższego, Wójt Gminy decyzją z dnia [...] 2018 r. nr [...] uchylił ww. decyzję z dnia [...] 2016 r. nr [...] przyznającą skarżącej świadczenie pielęgnacyjne w związku ze sprawowaną opieką nad synem A. C. wraz z decyzją zmieniającą z dnia [...] 2017 r. nr [...] oraz z dnia [...] 2018 r. nr [...], uznając, że skarżąca nie spełniła przesłanki uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego (uznaje się ją bowiem za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą).
Odwołując się od ww. decyzji skarżąca zarzuciła decyzji naruszenie art. 2 Konstytucji RP poprzez wydanie jej z pominięciem zasady demokratycznego państwa prawa oraz sprawiedliwości społecznej oraz art. 17 ust. 1 w zw. z art. 3 pkt 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez uchylenie decyzji przyznającej skarżącej świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem w sytuacji, gdy stan faktyczny sprawy pozwala na konstatację, iż przesłanki z ww. przepisów zostały spełnione, przesadzając o istnieniu uprawnienia skarżącej do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego a organ bezpodstawnie oparł się na okolicznościach, które nie stanowią hipotezy przepisów, na których oparł rozstrzygnięcie. Wskazała, że przebywa stale w miejscu zamieszkania celem opieki nad małoletnim dzieckiem a brak wykonywania jakiejkolwiek pracy na rzecz A Sp. z o.o. s.k. przez skarżącą zostało potwierdzone przez prezesa zarządu R. Ł. Pomimo wypracowania przez tę spółkę zysku, od czasu jej powstania nie uzyskała żadnego przysporzenia. Nie osiąga dochodów z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w uzasadnieniu decyzji odwoławczej wskazało, że celem przyznawanego na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych świadczenia pielęgnacyjnego jest częściowe zrekompensowanie utraty dochodów stanowiącej wynik niepodejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.