Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Tadeusz Wołek (spr.) WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2010 r. sprawy ze skargi Ł. S. na czynność materialno-techniczną Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w przedmiocie umieszczenia tabliczki "wyłącznie dla RM w dni robocze od poniedziałku do piątku". pod znakiem D-18a na A. w K. skargę oddala
Ł. S. powołując się na treść art. 3 § 1 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniósł skargę na czynność materialno-techniczną - umieszczenie tabliczki "wyłącznie dla RM w dni robocze od poniedziałku do piątku" pod znakiem D-18 na A obok B i budynku UM. Wnosząc o uznanie tej czynności za bezskuteczną, jako organ, którego skarga dotyczy wskazał Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu.
Podniósł, że zgodnie z art. 1 ustawy o drogach publicznych, z drogi publicznej może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Jednym z tych ograniczeń są znaki i sygnały drogowe. Celem znaku drogowego jest uregulowanie sposobu korzystania z drogi publicznej. Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są zobowiązani stosować się do sygnałów świetlnych oraz znaków drogowych nawet wówczas, gdy z przepisów ustawy wynika inny sposób zachowania niż nakazany przez te sygnały świetlne lub znaki drogowe (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym).
Czynność ustawienia znaku w konkretnym miejscu musi poprzedzić "decyzja" (rozstrzygnięcie) o jego rodzaju i o jego ustawieniu, wynikająca ze sformalizowanego planu organizacji ruchu. Ustawa nie wskazuje wyraźnie, jaki cel mają znaki drogowe, ale można przyjąć, iż realizują one cele opisane w art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym, zgodnie z którym należy chronić bezpieczeństwo, porządek ruchu drogowego, przeciwdziałać wszystkiemu, co ruch ten utrudnia albo w związku z ruchem zakłóca spokój lub porządek publiczny albo naraża kogokolwiek na szkodę. Będąc uczestnikiem ruchu i adresatem norm prawa drogowego posiada interes prawny.
Umieszczenie spornej tabliczki narusza zasadę powszechnego dostępu do drogi publicznej i zasadę równości wobec prawa. Pojazdy Rady Miasta nie posiadają, bowiem żadnej cechy istotnej z punktu widzenia celów znaków drogowych, która pozwalałaby na wprowadzenie zróżnicowania. Podobnie nie da się wskazać, żadnego prawem chronionego dobra, które nakazywałoby czynienie udogodnień radnym (albowiem sama Rada aż tyloma pojazdami nie dysponuje) w sytuacji w której reszta wspólnoty samorządowej zmuszona jest do poszukiwania wolnego miejsca parkingowego przez co najmniej kilkanaście minut. Nie istnieje również jakiekolwiek przepis który zezwalałby radnym na korzystanie z tego typu udogodnienia ze strony gminy ani też przepis który gwarantowałby radnemu prawo do parkowania przy budynku UM.
Skarżący wskazał, ze wezwał Dyrektora Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu do usunięcia naruszenia prawa w dniu 16 lutego 2009 r. a odpowiedzi nie otrzymał.
Dyrektor Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.
Wskazał, że A na mocy Uchwały Rady Miasta Nr [...] z dnia 28 maja 1986r. otrzymał kategorię drogi lokalnej miejskiej, a następnie w związku z art.103 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998r. "Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną" (Dz. U. z 1998r., nr 133, poz. 872 z późn. zm.) uzyskał kategorię drogi gminnej.