|Sygn. akt III SA/Kr 409/19 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 16 lipca 2019 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Janusz Kasprzycki, Sędziowie: WSA Halina Jakubiec, WSA Barbara Pasternak (spr.), , Protokolant: Specjalista Agata Zaręba-Piotrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2019 r., sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji
Decyzją z dnia 8 listopada 2018 r. ([...]) na podstawie art. 104, 107 kpa, art. 2 ust. 2 i 3, art. 5, 7, 10 ust. 2, art. 13, 15, 18, 20, 22 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci z dnia 11 lutego 2016 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 1851 ze zm.) Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania o świadczenie wychowawcze (Dz. U. z 2017 r., poz. 1465) Burmistrz Miasta odmówił przyznania świadczenia wychowawczego na dziecko: A. G. ur. [...] r.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wskazał, iż w dniu 10 lipca 2018 r. do wpłynął wniosek A. G. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na okres zasiłkowy 2018/2019. Na podstawie przeprowadzonej analizy dokumentów ustalono, iż w rozpatrywanym przypadku zachodzi przesłanka z art. 22 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. A. G. złożył wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na córkę A. G. Jednocześnie tożsamy wniosek złożyła małżonka odwołującego. Organ w takim przypadku zobowiązany był do ustalenia stanu faktycznego i w tym celu pismem z dnia 20 sierpnia 2018 r. wystąpił o podjęcie czynności przewidzianych przepisami prawa. Z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego i złożonych oświadczeń wynika, iż opiekę nad dziećmi sprawuje ich matka. W związku z powyższym ustalono, że świadczenie wychowawcze przysługuje temu rodzicowi, który faktycznie sprawuje opiekę nad dzieckiem - w tym przypadku jest to matka. Ponadto organ wskazał, iż pismem z dnia 25 września 2018 r. odwołujący został powiadomiony o odmowie przyznania świadczenia wychowawczego i pouczony o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów. W dniu 28 września 2018 r. odwołujący złożył sprzeciw, w którym podniósł, że nie zgadza się z ustaleniami organu i zarzuca mu stronniczość w przyznawaniu świadczeń. W kolejnym piśmie odwołujący podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i dołączył postanowienie Sądu Okręgowego, l Wydział Cywilny sygn. [...] z dnia 8 lutego 2018 r. W ocenie organu z załączonego postanowienia sądowego nie wynikają żadne nowe fakty nieznane organowi. Potwierdza ono jedynie stan faktyczny, iż dzieci zamieszkują wspólnie z rodzicami w jednym domu. W ocenie organu udzielenie zabezpieczenia poprzez zobowiązanie do przyczyniania się do zaspokajania potrzeb dzieci, wskazuje obowiązek alimentacyjny odwołującego w stosunku do dzieci, a nie stwierdza, że sprawuje on faktyczną opiekę nad dziećmi. Mając na uwadze dobro dzieci oraz istniejący stan faktyczny i prawny orzeczono jak w sentencji zaskarżonej decyzji.
Od powyższej decyzji odwołanie złożył A. G. Podniósł, że w dniu 10 lipca 2018 r. złożył wniosek o świadczenie wychowawcze na jedną z córek a mianowicie A. G., albowiem na pierwsze dziecko M. G. wniosek miała złożyć współmałżonka. Odwołujący zarzucił naruszenie art. 22 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, albowiem pomimo równoczesnego sprawowania z żoną faktycznej opieki nad dziećmi i złożenia wniosku jako pierwszy odmówiono mu przyznania wnioskowanego świadczenia z uwagi na brak sprawowania faktycznej opieki na dziećmi. Nadto A. G. zarzucił przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w sposób mijający się z celem pod nieobecność jego i żony, gdzie zostały ustalone fałszywe wnioski mijające się z rzeczywistością i stanem faktycznym. Jako dowód na tę okoliczność odwołujący przedłożył kserokopię wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez biegłego sądowego.