Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Molczyk Sędziowie WSA Barbara Pasternak WSA Dorota Dąbek (spr.) Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratury Rejonowej w Suchej Beskidzkiej na pkt 5 załącznika do uchwały Rady Gminy Stryszawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. nr VI/33/11 w przedmiocie ogólnodostępności oraz zasad korzystania z planowanych do budowy placów zabaw w ramach projektu pn."Budowa placów zabaw jako miejsc rekreacji na terenie Gminy Stryszawa" stwierdza nieważność punktu 5 załącznika do uchwały Rady Gminy Stryszawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. nr VI/33/11 w przedmiocie ogólnodostępności oraz zasad korzystania z planowanych do budowy placów zabaw w ramach projektu pn."Budowa placów zabaw jako miejsc rekreacji na terenie Gminy Stryszawa".
wyroku WSA w Krakowie z dnia 3 lipca 2014 r.
W dniu 15 kwietnia 2011 r. Rada Gminy Stryszawa podjęła uchwałę Nr VI/33/11 w sprawie ogólnodostępności oraz zasad korzystania z planowanych do budowy placów zabaw w ramach projektu pn. "Budowa placów zabaw jako miejsc rekreacji na terenie gminy Stryszawa". Uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 1 i art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Załącznik do tej uchwały stanowiły Zasady korzystania z planowanych do budowy placów zabaw na terenie gminy Stryszawa. Zgodnie z pkt 5 tych Zasad, za szkody wyrządzone przez dzieci odpowiadają rodzice.
Pismem z dnia 12 lutego 2014 r. Prokurator Rejonowy w Suchej Beskidzkiej wniósł skargę na powyższą uchwałę Rady Gminy Stryszawa, domagając się stwierdzenia nieważności pkt 5 Zasad korzystania z planowanych do budowy placów zabaw na terenie gminy Stryszawa. Zaskarżonemu przepisowi Prokurator zarzucił naruszenie art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, poprzez nałożenie w drodze uchwały rady gminy zasad odpowiedzialności prawnej za szkody powstałe na mieniu. Prokurator Rejonowy wskazał, iż zgodnie z art. 7 Konstytucji RP organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Przepis ten wskazuje zatem, że organy jednostek samorządu terytorialnego, stanowiąc akt prawa miejscowego (a takim jest zaskarżona uchwała), są zobowiązane do stanowienia takich aktów w granicach upoważnień ustawowych. Zdaniem skarżącego, wykładnia podstawy prawnej zaskarżonej uchwały, tj. art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, nie daje kompetencji dla regulacji w akcie prawa miejscowego zasad odpowiedzialności cywilnoprawnej pomiędzy właścicielem, w tym wypadku Gminą Stryszawa, a użytkownikiem obiektu użyteczności publicznej, które to regulują przepisy Kodeksu cywilnego.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Stryszawa wniósł o oddalenie skargi. Wójt Gminy Stryszawa podniósł, iż kwestionowany przez Prokuratora Rejonowego przepis pkt 5 Zasad korzystania z planowanych do budowy placów zabaw na terenie gminy Stryszawa nie narusza żadnego przepisu ustawowego, nie modyfikuje przepisów ustalających odpowiedzialność cywilną ani też nie nakłada dodatkowych obciążeń nieprzewidzianych przepisami ustawowymi. Rada Gminy nie sformułowała też żadnych sankcji za wyrządzone przez dzieci szkody, ani nie stworzyła przepisów porządkowych, a jedynie przypomniała rodzicom i opiekunom o ciążącym na nich obowiązku opieki nad dziećmi. Wójt Gminy Stryszawa stwierdził również, iż niekiedy konieczne jest przytoczenie w uchwale rady gminy zapisów ustawowych, jeżeli dzięki temu akt prawa miejscowego stanie się czytelny i zrozumiały. Ponadto Wójt Gminy Stryszawa wskazał, iż z wykładni językowej przepisu art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym nie wynika, że w pojęciu "zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej" nie mieści się regulacja dotycząca odpowiedzialności rodziców (opiekunów) za szkody wyrządzone przez dzieci w urządzeniach zabawowych. Tym samym, zdaniem Wójta Gminy Stryszawa, zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego i brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności zaskarżonego zapisu.