Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Danielec Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2010 r. sprawy ze skargi J. Ś. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 06 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutów do tytułu wykonawczego skargę oddala
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 28 stycznia 2009r., sygn. akt I OSK 81/08 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 września 2007r., sygn. akt III SA/Kr 378/06, w którym uchylono decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] 2006 r. Nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji z dnia [...] 2005 r. Nr [...] wzywającą J. Ś. do opróżnienia z osób i rzeczy lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. A w B. i oddalił skargę J. Ś. Tym samym decyzja Nr [...] z dnia [...] 2005 r. Komendanta Miejskiego Policji stała się ostateczna, prawomocna i podlegająca wykonaniu.
W dniu 5 sierpnia 2009r. Komendant Miejski Policji wydał tytuł wykonawczy Nr [...] nakazujący J. Ś. opuszczenie i opróżnienie z osób i rzeczy lokalu mieszkalnego położonego w B. przy ul. A.
Pismem z dnia 25 sierpnia 2009r. J. Ś. zgłosił zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego zarzucając naruszenie art. 33 pkt 1, 2, 5, 6 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz innych, nie wskazanych przez niego bliżej przepisów prawa. J. Ś. podniósł, pomimo wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, toczą się z jego zawiadomienia trzy postępowania wyjaśniające oraz - jego zdaniem - pojawiły się przesłanki, które nie były badane przez sądy, a świadczące o braku podstaw do roszczenia sobie praw przez organy Policji do mieszkania, które zajmuje. W szczególności J. Ś. podał, że pierwsze postępowanie związane jest z tym, że w dniu 27 lipca 2009r. wniósł pisemną skargę na działania Zastępcy Komendanta Miejskiego Policji, który - jego zdaniem - przeprowadził postępowanie eksmisyjne niezgodnie z procedurami przedstawionymi w komunikacie Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 4 maja 2007 r., a powołującego się na informacje Komendanta Głównego Policji. Z informacji tych wynika, że w przypadku potrzeby opróżnienia mieszkania, Policja informuje o tym fakcie miasto i to miasto, jako właściciel przeprowadza proces eksmisyjny. Pomimo tego, że powoływał się na te informacje, to pismem z dnia 29 maja 2009r. Zastępca Komendanta Miejskiego Policji podważył jego argumenty nie podając spójnego merytorycznego uzasadnienia, co mogło być przejawem nadużycia i stało się przesłanką do skierowania przez niego wniosku o zbadanie tego przez organ wyższej instancji. Podał, że jego skarga, wystosowana do Komendanta Głównego Policji została przekazana do Naczelnika Wydziału Kontroli z wnioskiem o nadanie stosownego biegu i nie została do chwili obecnej zakończona. Podniósł, że drugie postępowanie wyjaśniające jest prowadzone w wyniku jego zawiadomienia złożonego do prokuratury w dniu 24 czerwca 2009 r. o możliwości popełnienia przestępstwa przez organy Policji polegającego na celowym manipulowaniu dokumentami i możliwości przedkładania dokumentów fałszywych. Pismem z dnia 6 sierpnia 2009r. sygn. [...] Prokuratura Rejonowa postanowiła o wszczęciu śledztwa w sprawie dotyczącej możliwości popełnienia przestępstwa przez pracowników Wydziału Mieszkalnictwa Urzędu Miasta oraz podejrzenia wykonywania działań na terenie Urzędu Miasta przez organy Policji polegających na nakłanianiu urzędników do przekroczenia swoich uprawnień i - zdaniem J. Ś. - istotne jest to, że w przypadku zakończenia śledztwa i stwierdzenia naruszenia prawa, będzie mógł wnosić o wznowienie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Zaznaczył, że trzecie postępowanie toczy się w wyniku jego pisma z dnia 9 czerwca 2009 r. skierowanego do Urzędu Miasta z wnioskiem o udostępnienie dokumentów stwierdzających fakt dysponowania lokalem przez Policję, a w przypadku braku takich dokumentów wniósł, aby Miasto, jako właściciel lokalu stwierdziło, że dyspozycja taka nie istnieje i wydało mu decyzję przydziału zajmowanego przez niego mieszkania. W dniu 10 lipca 2009 r. Dyrektor Wydziału Mieszkalnictwa Urzędu Miasta wydał pismo nr [...], które - w jego ocenie - zawierało szereg uchybień formalno-prawnych i w związku z tym w dniu 24 lipca 2009r. wystosował skargę do Wiceprezydenta Miasta na działania urzędników z wnioskiem o merytoryczne rozpatrzenie jego wcześniejszego pisma. Nadto J. Ś. stwierdził, że aktualnie jest w posiadaniu dwóch dokumentów, świadczących bezspornie o tym, iż mieszkanie które zajmuje nigdy nie pozostawało w dyspozycji organów Policji. Według niego - dokumenty te nie mogą być w żaden prawny sposób podważone, gdyż sprzeciwiałoby się to ustawom oraz Konstytucji. Dokumenty te wskazują na dysponenta i właściciela mieszkania, a pierwszym z nich jest karta ewidencyjna lokalu mieszkalnego założona przez właściciela, w której to karcie mimo rubryki, w której wpisuje się dysponenta lokalu - nikt wpisany nie został. Jego zdaniem - skoro karta została założona 15 lipca 1975r. i przez 34 lata nikt nie uzupełnił tej rubryki, pomimo wyroku NSA, dysponenta, którego zatwierdziłby właściciel, nie było. Drugim, ważnym dokumentem, jest księga wieczysta, a skoro - zdaniem J. Ś. - dyspozycja lokalu jest istotnym ograniczeniem praw właściciela (na równi z dzierżawą), to winna być wpisana do księgi wieczystej. W związku z powyższymi zastrzeżeniami J. Ś. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego albo o wstrzymanie wykonania egzekucji do czasu zakończenia wszystkich tych postępowań.