Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka (spr.) Sędziowie NSA Grażyna Danielec WSA Tadeusz Wołek Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2012 r. sprawy ze skargi O. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego I. skargę oddala, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata M. N. Kancelaria Adwokacka ul. [...] w K kwotę 240,00 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania.
Zaskarżoną decyzją z dnia 15 marca 2011 r., Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] 2011 r., Nr [...], którą odmówiono skarżącemu O. M. przyznania świadczenia w formie zasiłku stałego.
Zaskarżona decyzja zapadła w następujących okolicznościach stanu faktycznego.
Skarżący zwrócił się do Powiatowego Zespołu Do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności Urzędu Miasta z wnioskiem o przyznanie zasiłku stałego. Wniosek ten zgodnie z właściwością przekazano do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.
Skarżący od dnia 1 kwietnia 2010 r. przebywa w zakładzie karnym, gdzie odbywa karę pozbawienia wolności na podstawie wyroku Sądu Rejonowego, sygn. akt [...].
Decyzją z dnia [...] 2011 r., Prezydent Miasta odmówił skarżącemu przyznania świadczenia w formie zasiłku stałego. W uzasadnieniu powołano się na treść art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zgodnie z którą osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej.
Od powyższej decyzji skarżący wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Podniósł, że domaga się jedynie 1/3 wysokości kwoty zasiłku, który otrzymywał przed pozbawieniem wolności oraz odsetek za minione miesiące. Stwierdził, że nie ma żadnych środków pieniężnych i pozostaje na całkowitym utrzymani zakładu karnego, który nie może mu zapewnić podstawowych leków i witamin, koniecznych do leczenia zwyrodnienia stawów kończyn dolnych.
Decyzją z dnia 15 marca 2011 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję, podzielając argumentację organu pierwszej instancji.
Na powyższą decyzję skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. W uzasadnieniu skargi stwierdził, że jego sytuacja jest bardzo ciężka. Cierpi na zwyrodnienie stawów kończyn dolnych, przebył operację wszczepienia endoprotezy lewego biodra i oczekuje na wyznaczenie terminu kolejnej operacji biodra prawego. Skarżący podniósł, że stan jego zdrowia stale się pogarsza, a on nie ma żadnych środków na nabycie produktów koniecznych dla rekonwalescencji.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało swoje dotychczasowe stanowisko, wnosząc o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne powołane zostały do sprawowania wymiaru sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, tzn. do kontroli legalności zaskarżonych aktów, czyli ich zgodności z przepisami prawa. Kontrola ta sprowadza się do badania, czy zaskarżony akt nie narusza przepisów prawa materialnego lub przepisów postępowania administracyjnego.
Wzruszenie aktu administracyjnego może nastąpić w razie, gdy kontrola wykaże, że narusza on przepisy prawa materialnego lub postępowania w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy (art. 3 § 1 w zw. z art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a).