Organ II instancji nie zauważył powyższych uchybień w decyzji organu I instancji i dlatego konieczne stało się uchylenie także zaskarżonej decyzji.
Sąd zwraca uwagę, że w utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, iż uzasadnienie decyzji ma szczególne znaczenie nie tylko przy ocenie prawidłowości decyzji przez organ wyższego stopnia, ale także daje stronie niezadowolonej z rozstrzygnięcia zawartego w decyzji możliwość polemiki ze stanowiskiem organu i to zarówno, jeśli idzie o ustalenia faktyczne poczynione w sprawie, jak i dokonaną przez organ wykładnię przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia. Nieuzasadnienie zaś decyzji w sposób właściwy narusza uprawnienia strony i podstawowe zasady postępowania administracyjnego (art. 7 - 10 K.p.a.), a tym samym stanowi podstawę do uchylenia takiej decyzji (por. np. wyroki NSA: 25 listopada 2009 r., sygn. akt I OSK 558/09, http://orzeczenia.nsa.gov.pl; z dnia 16 marca 1998 r., sygn. akt II SA 96/98, Lex nr 41681; z dnia 28 października 1998 r. sygn. akt I SA/Gd 1651/96; z dnia 13 grudnia 1988 r. sygn. akt II SA 497/88, Lex nr 10079; z dnia 8 maja 1998 r. sygn. akt I SA/Lu 380/97 - niepublik.).
Przy ponownym rozpatrzeniu niniejszej sprawy w oparciu o ustalony stan faktyczny i zebrane dowody, organy administracyjne powinny przedstawić szczegółowe rozliczenie należności głównej i odsetek za poszczególne okresy przy uwzględnieniu poczynionych w tym okresie wpłat.
Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że decyzje organów I i II instancji zostały wydane z naruszeniem przepisów postępowania, a w związku z tym na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. orzekł - jak w pkt I wyroku.
W oparciu o treść art. 152 p.p.s.a. Sąd orzekł, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane - jak w pkt II wyroku.