Sąd w całości podzielił również stanowisko organów celnych w kwestii odsetek wyrównawczych jako zgodne z prawem .
W dniu przyjęcia zgłoszenia celnego obowiązywała ustawa z dnia 19.03.2004 r - Prawo celne (Dz.U.Nr 68, poz.622 ) . Zgodnie z art.65 ust. 5 tej ustawy organ celny pobiera odsetki w przypadku , gdy kwota wynikająca z długu celnego została zaksięgowana na podstawie nieprawidłowych lub niekompletnych danych podanych przez zgłaszającego w zgłoszeniu celnym , z wyjątkiem gdy dłużnik udowodni , że podanie nieprawidłowych lub niekompletnych danych spowodowane było okolicznościami nie wynikającymi z jego zaniedbania lub świadomego działania . Z przytoczonego przepisu jednoznacznie wynika, że zasadą jest , iż w przypadku gdy kwota długu celnego została zaksięgowana na podstawie nieprawidłowych lub niekompletnych danych zawartych w zgłoszeniu celnym organ celny ma obowiązek pobrania odsetek od kwot należności nie uiszczonych w terminie.
Jednocześnie ustawodawca przewidział wyjątki od tej zasady , a mianowicie musi być spełniona jedna z dwóch przesłanek, aby dłużnik mógł się uwolnić od obowiązku zapłaty odsetek : a/ gdy podanie nieprawidłowych lub niekompletnych danych spowodowane było okolicznościami nie wynikającymi z jego zaniedbania lub b/ gdy podanie nieprawidłowych lub niekompletnych danych spowodowane było okolicznościami nie wynikającymi ze świadomego działania dłużnika .
Należy przy tym, podnieść , że wyjątki od zasady nie mogą być interpretowane rozszerzająco , a zatem obowiązuje w tym zakresie ścisła wykładnia . Trzeba też dodać , że ciężar dowodu w zakresie spełnienia ww. przesłanek eskulpacyjnych spoczywa na dłużnika, a więc osobie wywodzącej z tych faktów pozytywne dla siebie skutki prawne .
Ocena organów celnych , że skarżąca nie wykazała, iż w niniejszej sprawie spełniona została jedna z ww. przesłanek, od których ustawodawca uzależnił odstąpienie od obciążenia odsetkami , znajduje uzasadnienie w materiale dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy.
Skarżąca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą , w ramach której dokonała importu świetlówek kompaktowych . Chcąc wykazać należytą dbałość o swoje interesy, a także w celu wykluczenia skutków ryzyka handlowego wynikającego z błędnej taryfikacji towaru, skarżąca winna była dochować w swoich działaniach należytej staranności odpowiedniej do charakteru i rozmiaru prowadzonej działalności . Jednym ze środków do uzyskania tego celu była podnoszona przez organy celne możliwość wystąpienia o wydanie wiążącej informacji taryfowej , której uzyskanie poprzedza dogłębna analiza stanu towaru . Decyzja organów celnych zawierająca wiążącą informację taryfową "gwarantuje" importerowi właściwą ochronę co do klasyfikacji taryfowej. Niezależnie od tego importer może we własnym zakresie podjąć czynności zmierzające do ustalenia stanu towaru i jego właściwej klasyfikacji .
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić , że skarżąca nie wykazała, że zachodziły przesłanki umożliwiające uwolnienie jej jako dłużnika od odpowiedzialności z tytułu odsetek na podstawie art.65 ust.5 Prawa celnego.
Skarga nie może być uwzględniona , ponieważ wyniki oceny przeprowadzonego postępowania i stanowisko organów celnych nie dają podstawy do uchylenia zaskarżonej decyzji. Sąd uchyla zaskarżoną decyzję na podstawie art.145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ) - tylko w razie zaistnienia istotnych wad w przeprowadzonym postępowaniu , jeżeli mogły one mieć wpływ na wynik sprawy lub naruszenia przepisów prawa materialnego , które miało wpływ na wynik sprawy. W rozpatrywanej sprawie Sąd nie stwierdził takich wad i uchybień , dlatego należało orzec jak w sentencji.