Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Wołek Sędziowie NSA Grażyna Danielec WSA Dorota Dąbek (spr.) Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi L. K., M. P., A. M. na Radę Miejską w przedmiocie niewykonania punktu I i II wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 października 2007 r., w sprawie III SA/Kr 437/07 skargę oddala
wyroku WSA w Krakowie z dnia 29 czerwca 2010r.
Wyrokiem z dnia 10 października 2007r., sygn. akt III SA/Kr 437/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził, że uchwała Rady Miejskiej z dnia 28 lutego 2006r. Nr [...] w sprawie likwidacji Szkoły Podstawowej w A jest niezgodna z prawem (pkt I) i nie może być wykonana (pkt II). W pkt III wyroku Sąd zasądził od Rady Miejskiej na rzecz skarżących kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 7 października 2009r. do Urzędu Miasta i Gminy wpłynęło pismo, podpisane przez L. K., M. P. i A. M., w którym wezwały Radę Miejską do wykonania powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 października 2007r., sygn. akt III SA/Kr 437/07.
Pismem z dnia 21 grudnia 2009r. L. K., M. P. i A. M. ponownie wezwały Radę Miejską do wykonania w/w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
Następnie w dniu 22 grudnia 2009r. L. K., M. P. i A. M. złożyły w Urzędzie Miasta i Gminy skargę na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 października 2007r., sygn. akt III SA/Kr 437/07. Skarżące wyjaśniły, iż pomimo stwierdzenia przez Sąd, że uchwała Rady Miejskiej z dnia 28 lutego 2006r. Nr [...] w sprawie likwidacji Szkoły Podstawowej w A jest niezgodna z prawem i nie może być wykonana, szkoła została zlikwidowana. Z kolei starania skarżących oraz Stowarzyszenia Rozwoju Wsi i Okolic o reaktywowanie szkoły spotkały się z odmową władz lokalnych, tj. Burmistrza i Rady Miejskiej. Skarżące stwierdziły, iż ponieważ ich interwencje okazały się bezskuteczne, to jedyne co mogą zrobić to wnieść skargę w trybie art. 154 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska wniosła o odrzucenie skargi w części dotyczącej niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 października 2007r., sygn. akt III SA/Kr 437/07 w zakresie zasądzonych kosztów postępowania sądowego oraz o oddalenie skargi w pozostałym zakresie. Zdaniem Rady Miejskiej, skarga jest niedopuszczalna w części dotyczącej niewykonania przedmiotowego wyroku w zakresie kosztów postępowania, a w pozostałym zakresie bezzasadna. Odnosząc się w pierwszej kolejności do żądania skarżących o przymuszenie do wykonania przedmiotowego wyroku w części dotyczącej zwrotu zasądzonych kosztów postępowania Rada Miejska podniosła, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych skarga na niewykonanie wyroku w części dotyczącej zasądzenia kosztów sądowych jest niedopuszczalna. Przepis art. 154 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie ma zastosowania w tym zakresie, albowiem nie występuje tu konieczność podjęcia przez organ działań z zakresu administracji publicznej poprzez wszczęcie postępowania, wydanie aktu, czy też dokonanie innej czynności dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, zastrzeżonych prawem do jego właściwości. Pomiędzy organem a stroną, na rzecz której zasądzono zwrot kosztów postępowania, powstaje jedynie stosunek zobowiązaniowy, w którym organ jest dłużnikiem, zaś strona wierzycielem. Wykonywanie orzeczeń sądów administracyjnych w takim zakresie odbywa się w drodze egzekucji sądowej, zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego. Tym samym żądanie odrzucenia skargi w tej części jest w pełni uzasadnione. Rada Miejska wyjaśniła przy tym, iż na skutek dokonania przez skarżących wezwania z dnia 6 października 2009r. skierowała sprawę w zakresie dotyczącym kosztów do załatwienia przez Burmistrza Gminy i Miasta. Ponieważ koszty nie były zasądzone solidarnie zwrócono się do skarżących pismem z dnia 13 listopada 2009r. o podanie kont i wysokości kwoty jaką należy każdej ze skarżących przekazać. Do dnia przekazania skargi skarżące nie odpowiedziały jednak na to pismo.