Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka Sędziowie WSA Barbara Pasternak (spr.) WSA Bożenna Blitek Protokolant Magdalena Karcz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2013 r. sprawy ze skargi M. B. na akt prawny Prezydenta z dnia 22 lutego 2012r. nr [....] w przedmiocie odmowy przyznania lokalu mieszkalnego z zasobów Gminy I. skargę oddala, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rzecz adwokata K. K. - Kancelaria Adwokacka, ul. [....] tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) podwyższoną o podatek od towarów i usług przewidziany dla tego rodzaju czynności.
W dniu 24 stycznia 2012r. M. B. złożyła wniosek o przyznanie pomocy mieszkaniowej z zasobów Gminy. M. B. opisała swoją sytuację materialną i zdrowotną oraz wskazała, że w obecnym miejscu zamieszkania (lokal należący do Gminy), pomimo wysokiego czynszu, warunki mieszkaniowe są bardzo złe, a ponadto istnieje zagrożenie dla bezpieczeństwa mieszkańców.
W odpowiedzi na wniosek Prezydent Miasta pismem z dnia 22 lutego 2012r. znak: [...] odmówił M. B. zmiany obecnie zajmowanego lokalu. Prezydent wskazał, że Rada Miasta w uchwale nr [...] z dnia [...] 2007r. określiła zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy. Zgodnie z tą uchwałą warunkiem świadczenia przez Gminę pomocy mieszkaniowej jest spełnienie przez wnioskodawcę jednocześnie dwóch kryteriów: niezaspokojonych potrzeb mieszkaniowych i osiągania niskich dochodów. Prezydent wyjaśnił, że osobami o niezaspokojonych potrzebach mieszkaniowych są między innymi najemcy lokali, które nie spełniają warunków technicznych wymaganych dla pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, a uprawnienie to dotyczy wyłącznie najemców lokali stanowiących własność Gminy oraz najemców lokali stanowiących własność osób fizycznych i prawnych, na podstawie umowy najmu, której pierwotną podstawą był tytuł prawny wydany przez odpowiedni organ lub sąd w związku z okolicznością, która miała miejsce przed dniem 12 listopada 1994r. oraz w oparciu o skierowanie do zawarcia umowy najmu wydane przez organ reprezentujący Gminę. Natomiast przez niski dochód rozumie się średni miesięczny dochód netto na jednego członka gospodarstwa domowego, który nie przekracza 150% (1.392,27 zł) najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym, 125% (910,22 zł) najniższej emerytury w gospodarstwie dwuosobowym i 100% (728,18 zł) tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym. Prezydent stwierdził, że M. B. nie spełnia kryterium dochodowego, ponieważ osiągnięty przez nią w 2010 r. miesięczny dochód netto przekroczył na jedną osobę dopuszczalne 125% najniższej emerytury w gospodarstwie dwuosobowym, tj. 910,22 zł i wyniósł 1.380,80 zł. Dlatego M. B. nie została uznana za uprawnioną do ubiegania o mieszkanie z tytułu zamieszkiwania w lokalu uznanym za niemieszkalny w rozumieniu uchwały Rady Miasta. Prezydent wyjaśnił też, że M. B. nie może ubiegać się o lokal gminny z tytułu zamiany z urzędu obecnie zajmowanego mieszkania, bowiem nieruchomość przy ul. A w K stanowi współwłasność Gminy, osób fizycznych i prawnych.
W dniu 9 marca 2012r. M. B. wezwała Prezydenta Miasta do usunięcia naruszenia prawa polegającego w jej ocenie na odmowie przyznania prawa do zamiany zajmowanego przez nią lokalu na inny, ewentualnie przyznania z zasobu Gminy innego lokalu mieszkalnego. Zdaniem M. B. Prezydent naruszył przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, przepisy Kodeksu cywilnego o najmie oraz przepisy uchwały Rady Miasta nr [...] w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Gminy. M. B. podkreśliła, że zgodnie z decyzją o przydziale lokalu z dnia 20 marca 1987r. przedmiotowy lokal został jej przyznany jako mieszkanie zastępcze do czasu otrzymania mieszkania spółdzielczego, a lokal ten powstał po wydzieleniu jednego pokoju z innego większego lokalu i od początku nie spełniał warunków do zamieszkiwania w nim. Obecny zły stan przedmiotowego lokalu oraz zagrożenie ze strony innych lokatorów przemawiają zaś za przyznaniem innego lokalu z zasobów Gminy. M. B. podkreśliła, że nie zalega z żadnymi opłatami, a mimo to właściciel lokalu nie utrzymuje lokalu w odpowiednim stanie. Zarzuciła też, że przy obliczaniu jej dochodu nie uwzględniono stałych wydatków związanych z samym lokalem, jak również z sytuacją zdrowotną strony.