Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta A w przedmiocie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w A stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kremer Sędziowie WSA Dorota Dąbek (spr.) NSA Grażyna Danielec Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi C. G. na uchwałę Rady Miasta A z dnia 18 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w A stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości

Uzasadnienie strona 1/7

wyroku WSA w Krakowie z dnia 21 kwietnia 2011r.

W dniu 18 czerwca 2009r. Rada Miasta A podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Podstawowej Opieki Zdrowotnej w A przy ul. [...]. Została ona podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. h ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 36, art. 43 ust. 1 i art. 53a ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007r. nr 14, poz. 89 z późn. zm.).

Pismem z dnia 1 lipca 2009r. C. G. - radny Rady Miasta A - wezwał Radę Miasta A do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z w/w uchwały z dnia 18 czerwca 2009r. Nr [...] poprzez jej uchylenie, zarzucając naruszenie trybu jej podejmowania, wynikającego z treści art. 43 ust 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007r. nr 14, poz. 89 z późn. zm.), naruszenie art. 43 ust. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz naruszenie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). C. G. wskazał, iż jest legitymowany do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, gdyż jako radny Rady Miasta A, reprezentuje interesy jej mieszkańców, będących uprawnionymi do korzystania z opieki zdrowotnej, zapewnianej w ramach zadań własnych przez Gminę Miejską A, jak również jest mieszkańcem tej Gminy, którego prawa podmiotowe zostały ograniczone przedmiotową uchwałą.

Pismem z dnia 26 sierpnia 2009r. Przewodniczący Rady Miasta A poinformował C. G., iż z opinii Komisji Praworządności i Bezpieczeństwa Publicznego oraz biura prawnego z dnia 20 sierpnia 2009r. wynika, iż w trakcie procedowania projektu uchwały Nr [...] nie naruszono procedur i w związku z powyższym nie ma podstawy do jej uchylenia.

W dniu 31 sierpnia 2009r. C. G. zaskarżył uchwałę Rady Miasta A z dnia 18 czerwca 2009r. Nr [...] w sprawie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Podstawowej Opieki Zdrowotnej w A przy ul. [...], wnosząc o uznanie zaskarżonej uchwały za sprzeczną z prawem i jej uchylenie.

Zaskarżonej uchwale C. G. zarzucił rażące naruszenie trybu jej podejmowania, wynikającego z treści art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007r. nr 14, poz. 89 z późn. zm.), polegające na braku uzyskania uprzedniej opinii w odniesieniu do projektu powołanej uchwały właściwych organów gminy i powiatu, których ludności zakład udzielał świadczeń zdrowotnych. Skarżący wskazał, że zgodnie z treścią art. 43 ust. 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, projekt rozporządzenia lub uchwały o likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej wymaga opinii wojewody oraz opinii właściwych organów gminy i powiatu, których ludności zakład udziela świadczeń zdrowotnych. Jednakże w okolicznościach niniejszej sprawy na żadnym etapie procedowania nie wystąpiono do powołanych organów o wyrażenie opinii w przedmiocie likwidacji SPZOZ w A. Skarżący zwrócił uwagę, iż brak jest podstaw do uznania, iż w związku z faktem, że Rada Miasta A podejmuje ostateczną decyzję w przedmiocie likwidacji powołanej placówki medycznej, jest ona zwolniona z obowiązku uprzedniego wydania opinii w przedmiotowej sprawie, bowiem przywołana treść art. 43 ust. 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej jednoznacznie wskazuje na obligatoryjność jej wyrażenia. Skarżący podniósł również, że w toku procedowania nie wystąpiono do organów Powiatu A o przedłożenie przez nie opinii w powołanym przedmiocie. Z zapisu § 3 ust. 2 Statutu SPZOZ, stanowiącego załącznik do uchwały Nr [...] Rady Miasta A z dnia [...] 2004r. wynika bowiem, iż obszarem działania przedmiotowej jednostki jest Miasto A z terenami przyległymi. W związku z powyższym w przekonaniu skarżącego zasięgnięcie opinii organów Powiatu A było w okolicznościach sprawy koniecznym, a brak wskazanego działania stanowi rażące naruszenie prawa, a to procedury podejmowania skarżonego aktu. Skarżący zwrócił uwagę, iż fakt braku zasięgnięcia opinii właściwych organów gminy i powiatu wynika jednoznacznie choćby z treści zaskarżonej uchwały, w której podstawie prawnej wspomniano wyłącznie o zasięgnięciu opinii Wojewody, przy czym, zdaniem skarżącego, uzasadnione jest przypuszczenie, że wydanie powołanej opinii pozytywnej związane jest z brakiem rzetelnego przedstawienia opiniującemu stanu faktycznego sprawy. Skarżący wskazał, że przesłane Wojewodzie uzasadnienie zaskarżonej uchwały traktuje niejasno, iż "prawie w całości świadczenia zdrowotne w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej świadczone są przez niepubliczne zakłady", który to zapis nie wskazuje, że projekt zaskarżonej uchwały dotyczy ostatniego publicznego zakładu opieki zdrowotnej Gminy Miejskiej A, który to fakt w przekonaniu skarżącego pozostaje w ścisłej zależności z udzieleniem przez powołany wyżej organ terenowej administracji rządowej opinii pozytywnej w przedmiocie jego zapisów.

Strona 1/7