W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie powtarzając stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest uzasadniona aczkolwiek z innych przyczyn niż podniesione w skardze.
Zgodnie z treścią art.3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi(Dz.U. z 2012r. poz.270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
W myśl zaś art.145 § 1 wymienionej ustawy sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:
1./ uchyla decyzje lub postanowienie w całości lub w części jeżeli stwierdzi:
a./ naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy
b./ naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego
c./ inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy
2./ stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art.156 kodeksu postępowania administracyjnego lub innych przepisach
3./ stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w kodeksie postępowania administracyjnego lub innych przepisach.
Z wymienionych przepisów wynika, iż sąd bada legalność zaskarżonego aktu czy jest on zgodny z prawem materialnym określającym prawa i obowiązki stron oraz z prawem procesowym regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej.
Badając legalność zaskarżonego postanowienia sąd uznał, że organ administracji naruszył przepisy postępowania a mianowicie art.58 § 1 i art.64 § 2 K.p.a. i naruszenie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
Na wstępie należy wyjaśnić, że w myśl art. 66 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 127 z 2011r. poz.721 ze zm.), w sprawach nieunormowanych przepisami tej regulacji stosuje się m.in. Kodeks postępowania administracyjnego. Chodzi tu o niektóre postanowienia procesowe i incydentalne, których nie reguluje ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, w tym postanowienie w przedmiocie przywrócenia bądź odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, które to wydawane jest na podstawie § 19 ust. 3 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 15 lipca 2003 r. W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony jest pogląd, iż na postanowienie w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od orzeczenia o stopniu niepełnosprawności przysługuje skarga do sądu administracyjnego (por. uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2000 r., sygn. akt OPS 12/99, z dnia 6 listopada 2000 r., sygn. akt OPS 8/00 dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Przechodząc natomiast do wyjaśnienia motywów wydanego rozstrzygnięcia wyjaśnić należy, że w myśl § 16 ust. 1 rozporządzenia z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz.U. z 2015r. poz.1110) osoba zainteresowana lub przedstawiciel ustawowy, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności, może wnieść odwołanie do wojewódzkiego zespołu, za pośrednictwem powiatowego zespołu, który wydał orzeczenie.