Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.) Protokolant Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego 1. oddala skargę; 2. przyznaje adwokatowi R. S. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Łodzi przy ul. A., kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych obejmującą podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu J. K. i nakazuje wypłacić powyższą kwotę adwokatowi R. S. z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.
Decyzją z dnia [...], Prezydent Miasta Ł. działając w oparciu o art. 5 i art. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2001r., Nr 71, poz. 734 ze zm.), art. 104 k.p.a. odmówił J. K. przyznania dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu wydanej decyzji organ pierwszej instancji odwołując się do treści art. 5 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych wskazał, iż w przypadku wnioskodawcy nie ma podstaw do powiększenia o 15m2 normatywnej powierzchni lokalu mieszkalnego, wynoszącej dla osoby prowadzącej jednoosobowe gospodarstwo domowe 35 m2. Skarżący nie porusza się bowiem na wózku inwalidzkim, zamieszkuje w lokalu sam, a to oznacza, że ma do swojej dyspozycji całe mieszkanie i nie wymaga oddzielnego pokoju. Nie ma również podstaw do przyznania dodatku mieszkaniowego z uwzględnieniem normy wynikającej z art. 5 ust. 5 wymienionej ustawy. Powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego wnioskodawcy wynosi 47,08 m 2 i jest większa od powierzchni normatywnej, która dla rodziny jednoosobowej wynosi 35m2. Udział powierzchni pokoi i kuchni (32,45 m2) w powierzchni użytkowej lokalu wynosi 68,93% (tj. 32,45 m2 x100/47,08 m2 = 68,93% ). Dodatek mieszkaniowy w świetle art. 5 ust. 5 ustawy przysługuje natomiast, gdy powierzchni użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż: 1) 30% albo 2) 50% pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60%.
Od powyższej decyzji J. K. złożył odwołanie, w którym wskazał, iż jest niezadowolony z treści zaskarżonej decyzji. Podniósł, iż posiada orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności udokumentowany orzeczeniem lekarskim, który organ administracji neguje.
Decyzją z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, iż zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny (dom jednorodzinny), zwana dalej normatywną powierzchnią w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie może przekraczać 35 m 2 dla 1 osoby. Stosownie do art. 5 ust. 5 powoływanej wyżej ustawy, dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż 30 % (pkt 1) albo 50 % pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej lokalu nie przekracza 60% (pkt2). W niniejszej sprawie wnioskodawca zajmuje lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 47,08 m2 , co oznacza, że powierzchnia lokalu przekracza powierzchnię normatywną o ponad 30%. Również fakt, że udział powierzchni pokoi i kuchni (32,45 m2) w powierzchni użytkowej lokalu wynosi 68,93% powoduje, że przekroczona jest norma wynikająca z art. 5 ust. 5 pkt 2 pozwalająca na przyznanie dodatku mieszkaniowego mimo przekroczenia normatywu dla gospodarstwa jednoosobowego. W świetle zaś art. 5 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m2, jeżeli w lokalu mieszkalnym zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku lub osoba niepełnosprawna, której niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju. O wymogu zamieszkiwania w oddzielnym pokoju orzekają powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 123, poz. 776, z późń. zm.). Analiza zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego wykazała, iż wnioskodawca legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności wystawionym w dniu 20 stycznia 2009 roku przez Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie [...] i wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju. Z akt sprawy wynika natomiast, iż J. K. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, nie porusza się na wózku inwalidzkim, a powierzchnia użytkowa jego lokalu mieszkalnego przekracza powierzchnią normatywną co powoduje, że w świetle przedstawionych okoliczności faktycznych i ugruntowanego już w tej kwestii orzecznictwa sądów administracyjnych nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 5 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, warunkujące przyznanie dodatku mieszkaniowego.