Dnia 12 czerwca 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), , , Protokolant Specjalista Dominika Janicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2019 roku sprawy ze skarg J. C. i P. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia egzaminu państwowego na kategorię B prawa jazdy oddala skargi.
Decyzją z [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 67 ust. 1 pkt 4 i art. 72 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 978) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Marszałka Województwa [...] z [...] o unieważnieniu egzaminu na prawo jazdy kategorii B (cześć praktyczna), przeprowadzonego 2 lipca 2018 r. przez egzaminatora J. C. z udziałem P. R. w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Ł.
W uzasadnieniu organ II instancji przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy podniósł, że Marszałek Województwa [...] decyzją z [...] orzekł o unieważnieniu egzaminu na prawo jazdy kategorii B (cześć praktyczna), przeprowadzonego 2 lipca 2018 r. przez egzaminatora J. C. z udziałem P. R. w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Ł. Według organu I instancji, egzamin ten został przeprowadzony niezgodnie z przepisami ustawy o kierujących pojazdami, a ujawnione nieprawidłowości miały wpływ na jego wynik.
Odwołania od powyższej decyzji złożyli J. C. i egzaminowana P. R.
Organ II instancji uznał, że odwołania nie zasługują na uwzględnienie i utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
Organ II instancji wskazał, że podjęta przez organ I instancji decyzja nie należy do kategorii decyzji uznaniowych. Organ administracji publicznej zobowiązany jest do jej wydania, gdy ma miejsce łączne spełnienie przesłanek określonych w jej art. 72 ust. 1 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami. Egzaminator J. C. skrócił czas trwania egzaminu, w ramach którego pozytywnie ocenił wykonanie wszystkich zadań przez egzaminowaną uznając, że zarówno na placu manewrowym, jak i na trasie egzaminacyjnej wykonała je w sposób prawidłowy. Natomiast organ l instancji, opierając się na zapisie materiału wideo, wyjaśnieniach egzaminatora oraz Zarządu Dróg i Transportu w Ł. wyrażonych w piśmie z 17 sierpnia 2018 r. zakwestionował powyższe ustalenia i uznał, że egzamin był przeprowadzony niezgodnie z przepisami. Istotnie został skrócony czas trwania egzaminu z co najmniej 40 min. do 24 min. i nie wszystkie wymagane zadania egzaminacyjne zostały zrealizowane, co niewątpliwie miało wpływ na jego wynik. Organ II instancji podzielając ustalenia organu I instancji podniósł, że z art. 51, art. 56 ust. 2 ustawy o kierujących pojazdami, § 23 ust. 1 pkt 2 lit. a i b oraz § 23 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 lutego 2016 r. w sprawie egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez egzaminatorów oraz wzorów dokumentów stosowanych w tych sprawach (Dz. U. poz. 232 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, jednoznacznie wynika, że egzamin praktyczny winien trwać co najmniej 40 min. Może on także ulec skróceniu do 25 minut, pod warunkiem wykonania wszystkich wymaganych zadań egzaminacyjnych i ustaleniu wyniku egzaminu na poziomie pozytywnym. Z analizy zarejestrowanego materiału filmowego z przebiegu egzaminu, informacji uzyskanych z ZDiT oraz wyjaśnień egzaminatora z 1 sierpnia 2018 r. wynika, że egzamin, w części realizowanej w ruchu drogowym, trwał niecałe 24 minuty (w przedziale czasowym 14:16:36 - 14:40:07, według rejestratora obrazu i dźwięku zamontowanego w pojeździe egzaminacyjnym). Zdająca P. R. nie wykonała, wymaganych przepisami, następujących zadań egzaminacyjnych: