Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak Sędziowie Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.) Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi A Spółki jawnej Henryk P., Piotr P., Elżbieta S. - P. z siedzibą w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę
Starosta Z. postanowieniem z dnia [...] Nr [...], wydanym na podstawie art. 219 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, odmówił E. spółce jawnej H. P., P. P.. E. S. - P. w K. wydania zaświadczenia o samodzielności lokalu handlowo - usługowego o powierzchni użytkowej 555,19 m. kw. w budynku mieszkalnym wielorodzinnym z częścią handlowo - usługową w parterze usytuowanym na działkach nr ewid. 171, 172, 79/12, 80/5 położonych w Z. przy ulicy D.
W uzasadnieniu postanowienia organ wyjaśnił, iż inwestor złożył pismo o wydanie zaświadczenia o samodzielności lokalu handlowo - usługowego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym z częścią handlowo - usługową. Z podaniem wystąpił przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na użytkowanie stwierdzając, że zaświadczenie takie jest potrzebne celem dokonania przeniesienia prawa własności lokalu na nabywcę w wyniku zawartej umowy przedwstępnej sprzedaży tego lokalu. Zgodnie z definicją samodzielnego lokalu, zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, lokalem takim jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczona na pobyt stały ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu określonych potrzeb mieszkaniowych. Izba lub zespół izb, co do których starosta stwierdza spełnienie wymagań samodzielnego lokalu muszą zatem znajdować się w obrębie budynku, o takim zaś można mówić z momentem zakończenia jego budowy zgodnie z art. 54 lub 55 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), tj. zgłoszenia zakończenia budowy i braku sprzeciwu właściwego organu w tym zakresie, a w przypadku art. 55 tej ustawy z momentem wydania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. Samodzielny lokal zgodnie z powołaną wyżej definicja ma służyć zaspokajaniu określonych potrzeb, a co za tym idzie musi nadawać się do użytkowania. To zaś podlega badaniu przez organ przy wydawaniu decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. W doktrynie podkreśla się, iż " cechę samodzielności lokal musi uzyskać przed wyodrębnieniem, dopóki trwają prace wykończeniowe lub adaptacyjne, dopóty wyodrębnienie nieruchomości lokalowej nie może nastąpić".
Spółka wniosła zażalenie na postanowienie organu I instancji, żądając jego uchylenia i wydania zaświadczenia o żądanej treści z zastrzeżeniem "do wykorzystania przy ustanawianiu odrębnej własności lokalu".
Zarzuciła zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie przepisów prawa materialnego:
- art. 2 ustawy z dnia 24.06.1994 r. o własności lokali ( t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 80, poz. 903 ze zm.), poprzez zdefiniowanie pojęcia " samodzielny lokal mieszkalny", a także " lokal o innym przeznaczeniu" przy bezpodstawnym zastosowaniu interpretacji wynikającej z ustawy Prawo budowlane pomimo, iż ustawodawca literalnie wskazał ( ust. 2) definicję samodzielnego lokalu " w rozumieniu ustawy", to jest ustawy o własności lokali,
- art. 140 kodeksu cywilnego, poprzez uniemożliwienie stronie, jako właścicielowi, swobodnego rozporządzania rzeczą w granicach określonych przez ustawy i tym samym narażenie jej na niepowetowane szkody,