Sprawa ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. w przedmiocie choroby zawodowej
Uzasadnienie strona 5/5

Zauważyć należy, iż warunkiem koniecznym stwierdzenia przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego choroby zawodowej jest uprzednie rozpoznanie jej przez właściwe do orzekania o rozpoznaniu choroby zawodowej medyczne jednostki orzecznicze. Jednostkami właściwymi dla rozpoznania choroby zawodowej są jednostki wskazane w przepisie § 5 ust. 2 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. Są nimi zatem Poradnia Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł. oraz Przychodnia Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy w Ł., na których opinie powołano się w zaskarżonej decyzji oraz w decyzji organu I instancji.

W orzeczeniu Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł. z dnia 19 kwietnia 2005 r. podano, że rozpoznano u M. K. niezborność mieszaną oka prawego, niezborność nadwzroczną małego stopnia oka lewego, miażdżycę tętnic siatkówki średniego stopnia, obustronny odbiorczy ubytek słuchu niewielkiego stopnia, czynny proces psychotoniczny, schizofrenię paranoidalną, parkinsonizm polekowy w przebiegu leczenia schizofrenii lekiem Rispolept. Uprawniona do rozpoznania chorób zawodowych ww. jednostka służby zdrowia nie stwierdziła choroby zawodowej pod postacią przewlekłego zatrucia dwusiarczkiem węgla (poz. 1.43 wykazu chorób zawodowych), uzasadniając swoje stanowisko tym, iż wykonane konsultacje i badania specjalistyczne nie ujawniły cech uszkodzenia ośrodkowego i/lub obwodowego układu nerwowego pod postacią encefalopatii i/lub polineuropatii toksycznej, które można by uznać za następstwo zdrowotne pracy w narażeniu na czynnik neurotoksyczny, jakim jest dwusiarczek węgla. W orzeczeniu jednostka ta podała, iż uwzględniła informacje o zagrożeniach zawodowych, wyniki dochodzenia epidemiologicznego i środowiska pracy badanego, dokumentację dotyczącą przebiegu zatrudnienia i dokumentację lekarską badanego.

Przychodnia Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy w Ł. w orzeczeniu z dnia 25 października 2005 r. również stwierdziła brak merytorycznych podstaw do rozpoznania choroby zawodowej pod postacią przewlekłego zatrucia dwusiarczkiem węgla.

W tej sytuacji, gdy dla stwierdzenia choroby zawodowej niezbędne jest wystąpienie jednocześnie dwóch przesłanek - pracy w warunkach narażających na zachorowanie, co w tym przypadku nie jest w sprawie kwestionowane oraz rozpoznanie choroby zawodowej wymienionej w załączniku do rozporządzenia - przewlekłego zatrucia disiarczkiem węgla , która nie została rozpoznana, to brak tej drugiej przesłanki nie pozwala na stwierdzenie choroby zawodowej.

Zauważyć należy, że gdy wskazane w przepisach jednostki uprawnione do rozpoznania choroby zawodowej w swych opiniach nie stwierdzają istnienia choroby zawodowej, to powołana dopiero w skardze przez S. W. - opiekuna prawnego M. K. opinia sądowo - psychiatryczna stwierdzająca encefalopatię wieloprzyczynową, nie może być uznana za podstawę kwestionowania opinii podmiotów uprawnionych (por. wyrok NSA z dnia 12 maja 2005 r. OSK 1488/04 LEX nr 166671).

Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 151 powołanej wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oddalił skargę.

Strona 5/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny