W odpowiedzi na skargę z dnia 14 stycznia 2009 roku Rada Miejska w T. wniosła o jej oddalenie. W uzasadnieniu organ odwołując się do treści art. 32 ust. 1 ustawy o grach i zakładach wzajemnych wskazał, iż przepis ten formułując wymogi formalne, jakie powinien spełniać wniosek osoby ubiegającej się o wydanie zezwolenia na prowadzenie salonu gier, stanowi, iż opinia rady gminy o lokalizacji ośrodka gier, jest tylko jednym z warunków formalnych wniosku, a powołany przepis, wbrew twierdzeniom strony skarżącej nie nakłada na radę gminy obowiązku pozytywnego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie. Kwestia bowiem kierunku sformułowania opinii o lokalizacji ośrodka gier pozostawiona została swobodnemu uznaniu organu, który uprawniony jest do wydawania opinii w tym przedmiocie. Opinia jako jeden z warunków formalnych wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie salonu gier nie ma charakteru wiążącego dla organu wydającego zezwolenie. Odnosząc się natomiast do zarzutu braku uzasadnienia zaskarżonej uchwały, Rada Miejska podniosła, iż w jej ocenie wyrażenie opinii o lokalizacji salonu gier trudno jest kwalifikować w kategoriach rozstrzygnięcia sprawy publicznej i stawiać jej wymóg pisemnego uzasadnienia wyrażonego aktu woli. Podstawę prawną oraz granice w jakich rada gminy wydaje opinię w przedmiocie lokalizacji ośrodka gier wyznacza art. 32 ust. 1 pkt 15 ustawy o grach i zakładach wzajemnych. Bezpodstawne są zdaniem Rady Miejskiej twierdzenia strony skarżącej, iż wyrażona w zaskarżonej uchwale opinia nie dotyczy lokalizacji salonu gier, a tym samym nie spełnia wymogu, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 15 ustawy. Treść zaskarżonej uchwały jest w ocenie organu administracji jednoznaczna, a wszelkie dywagacje strony skarżącej dotyczące motywów działania radnych i powoływanie się na publikacje prasowe nie mogą być brane po uwagę, skoro owe wzmianki prasowe nie pochodzą od Rady Miejskiej T.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 78, poz. 483 ze zm.), Naczelny Sąd Administracyjny oraz inne sądy administracyjne sprawują, w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta obejmuje również orzekanie o zgodności z ustawami uchwał organów samorządu terytorialnego i aktów normatywnych terenowych organów administracji rządowej.
Stosownie do treści art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 poz. 1269) obowiązującej od 1 stycznia 2004r. sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. W świetle zaś art. 1 § 2 tejże ustawy kontrola , o której mowa w § 1 sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W myśl art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.