Dnia 28 czerwca 2004 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III - w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Kozerski, Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), Protokolant referent stażysta Jarosław Szkudlarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 czerwca 2004 roku sprawy ze skargi B. U. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej oddala skargę
Decyzją nr [...] z dnia [...] Starosta Powiatu [...] na podstawie art.104 i 155 kpa odmówił zmiany własnej decyzji z dnia [...] nr [...].
W uzasadnieniu stwierdzono, iż decyzją z dnia [...] przyznano B. U. prawo do zasiłku przedemerytalnego w wysokości 120% zasiłku podstawowego gdyż spełniała ona warunki do tego świadczenia. W dniu [...] B. U. złożyła wniosek o zmianę tej decyzji na podstawie art.155 kpa i przyznanie jej prawa do zasiłku w wysokości 160% zasiłku podstawowego.
Zgodnie z treścią art.155 kpa decyzja ostateczne na mocy której strona nabyła prawo może być w każdym czasie za zgodą strony zmieniona lub uchylona przez organ administracji publicznej, który ją wydał lub przez organ wyższego stopnia jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony
Zasiłek w wysokości 160% zasiłku podstawowego przysługuje osobie nie zamieszkałej w powiecie uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym jeżeli stosunek pracy lub stosunek służbowy rozwiązany został z przyczyn dotyczących zakładu pracy w okresie nie dłuższym niż 3 miesiące z co najmniej 100 pracownikami. Zakład w którym była zatrudniona B. U. nie rozwiązał stosunku pracy ze 100 pracownikami w okresie dłuższym niż 3 miesiące. Błędna jest sugestia B. U., iż należy zsumować ilość zwolnionych pracowników z całego terenu działania jednego powiatowego urzędu pracy. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale w składzie 7 sędziów z dnia 21 października 2002r. w sprawie OPS 10/02 dokonał interpretacji przepisu art.37j ust.5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994r. i uznał, że 100 zwolnionych pracowników odnosi się do jednego zakładu pracy z którego dana osoba została zwolniona. Okoliczność, iż [...] osób, które wniosły skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego i uzyskały korzystne dla siebie rozstrzygnięcia oznacza jedynie to, że wyroki te są wiążące dla urzędu pracy ale nie mogą stanowić podstawy do zmian innych decyzji. Z uwagi na to, iż nie zostały spełnione przesłanki z art.155 kpa organ administracji orzekł jak w sentencji decyzji.
Od wymienionej decyzji odwołanie wniosła B. U. wnosząc o przyznanie jej zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160%. Jej sytuacja jest identyczna jak sytuacja [...] osób, które złożyły skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego i otrzymały zasiłek w podwyższonej wysokości. W związku z czym jej również winien zostać przyznany zasiłek w wysokości 160% zasiłku podstawowego.
Decyzją nr [...] z dnia [...] Wojewoda [...] na podstawie art.138 § 1 pkt.1kpa oraz art.11 ustawy z dnia 17 grudnia 2001r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest, ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz ustawy o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół/Dz.U. nr 154 poz.1793/ w związku z art.37j ust.2,3 i 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu/Dz.U. nr 25 z 1997r. poz.128 z późn. zm./ utrzymał w mocy zaskarżoną decyzje organu administracji I instancji.