Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Ł. w przedmiocie nałożenia kary porządkowej
Sentencja

Dnia 30 października 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.) Sędzia NSA Janusz Nowacki Protokolant st. asystent sędziego Anna Łuczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2015 roku sprawy ze skargi K. K. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia kary porządkowej 1) stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...], nr [...]; 2) zasądza od Dyrektora Izby Celnej w Ł. na rzecz skarżącego - K. K. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/8

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Ł., na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm. - dalej: "o.p."), po rozpatrzeniu zażalenia K.K. na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary porządkowej w kwocie 1400,00 zł z tytułu bezzasadnego niewskazania lokalizacji urządzeń: HOT SPOT PLATIN o nr fabrycznym [...], HOT SPOT o nr fabrycznym [...], HOT SPOT PLATINUM o nr fabrycznym [...], HOT SPOT o nr fabrycznym [...], CASINIO GAMES o nr fabrycznym [...], utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Jak wynika z akt sprawy, w trakcie toczącego się postępowania nr [...] w sprawie wymierzenie "A." spółce z o.o. w B. kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry, Naczelnik Urzędu Celnego w P. pismem z dnia 31 października 2014 r. wezwał K.K. - Prezesa Zarządu Spółki "A." do wskazania lokalizacji przedmiotowych urządzeń, celem przeprowadzenia ich badania przez biegłego sądowego pod kątem spełnienia kryteriów automatów do gier o niskich wygranych w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Wezwanie zostało odebrane przez adresata w dniu 6 listopada 2014 r. i pozostało bez odpowiedzi. Ponowne wezwanie organu podatkowego z dnia 11 grudnia 2014 r., również dotyczące wskazania miejsca przechowywania w/w urządzeń, zostało odebrane przez adresata w dniu 18 grudnia 2014 r., ale tak jak pierwsze pozostało bez odpowiedzi.

W konsekwencji, postanowieniem z dnia 29 stycznia 2015 r. organ I instancji, na podstawie art. 216, art. 262 § 1 pkt 2 i § 5 i art. 263 § 1 o.p., nałożył na K.K. karę porządkową w kwocie 1400,00zł z tytułu bezzasadnego niewskazania lokalizacji wymienionych w postanowieniu urządzeń.

W zażaleniu na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w P. K.K. zarzucił naruszenie art. 262 § 1 pkt 2 o.p. poprzez bezzasadne jego zastosowanie w sytuacji, gdy nie jest on stroną postępowania nr [...] w sprawie nałożenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Wnoszący zażalenie podniósł, iż pismem z dnia 29 stycznia 2015 r. organ poinformował Spółkę "A." o zakończeniu postępowania dowodowego w sprawie o sygn. akt [...] wyznaczając 7 dniowy termin na wypowiedzenie się, co do zgromadzonego w sprawie materiału. Tym samym, zdaniem strony, organ wyraźnie przyznał, że zbędne są mu w postępowaniu jakiekolwiek dodatkowe dowody i materiały. Wymierzanie zatem po tej dacie kary porządkowej prezesowi spółki "A." wydaje się niecelowe, gdyż nie zachodzi potrzeba przymuszania do wykonania jakiegokolwiek obowiązku.

K.K. wskazał również, iż Naczelnik Urzędu Celnego pominął fakt, że skarżący telefonicznie poinformował funkcjonariusza prowadzącego postępowanie w sprawie wymierzenie Spółce "A." kary pieniężnej z tytułu urządzania gry na automatach poza kasynem gry, o braku możliwości wskazania miejsca przechowywania przedmiotowych automatów do gier, gdyż fizycznie urządzenia te nie istnieją. Na skutek niewłaściwego transportu i przechowywania w magazynie celnym automaty uległy tak daleko posuniętej degradacji technicznej, że nie była możliwa ich dalsza eksploatacja i dlatego zostały rozmontowane. Zatem kara została nałożona na skarżącego za niewykonanie obowiązku, obiektywnie niewykonalnego.

Strona 1/8