Dnia 30 listopada 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Protokolant pomocnik sekretarza Blanka Kuźniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2016 roku sprawy ze skargi Gminy Miasta R. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia w sprawie odwołania dyrektora Muzeum Regionalnego im. S. S. w R. oddala skargę.
Zarządzeniem nr [...] z dnia [...] w sprawie odwołania Dyrektora Muzeum [...] im. [...] w [...] Prezydent Miasta [...] z dniem 23 czerwca 2016r. odwołał T. N. ze stanowiska Dyrektora Muzeum [...] im. [...] w [...]. Odwołanie jest równoznaczne z rozwiązaniem stosunku pracy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 30 września 2016r. Powodem odwołania było naruszenie przez T. N. przepisów prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem.
Pismem z dnia 13 lipca 2016r. skierowanym do Prezydenta Miasta [...] Wojewoda [...] zwrócił się o przedłożenie oryginału lub kserokopii potwierdzenia za zgodność z oryginałem zarządzenia nr [...] z dnia [...] na podstawie art.88 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016r. poz.446).
W dniu 18 lipca 2016r. Prezydent Miasta [...] przesłał Wojewodzie [...] na skrzynkę e-mailową skan zarządzenia nr [...] z [...] oraz skan pisma z dnia 15 lipca 2016r. o przesłaniu kserokopii potwierdzonej za zgodność wymienionego zarządzenia.
W dniu 20 lipca 2016r. do Wojewody [...] wpłynęła przesyłka zawierająca kserokopię potwierdzoną za zgodność zarządzenia Prezydenta Miasta [...] nr [...] z dnia [...].
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 18 sierpnia 2016r. Wojewoda [...], na podstawie art.91 ust.1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, stwierdził nieważność zarządzenia nr [...] z dnia [...] w sprawie odwołania Dyrektora Muzeum [...] im. [...] w [...].
W uzasadnieniu podniesiono, że zgodnie z treścią art.15 ust.1 ustawy z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012r. poz.406 ze zm.) dyrektora instytucji kultury powołuje organizator na czas określony, z zastrzeżeniem ust. 3, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w tej instytucji kultury oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję. Odwołanie dyrektora następuje w tym samym trybie. Zasięganie opinii związków zawodowych oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych nie jest konieczne w przypadku wyłonienia kandydata na dyrektora w drodze konkursu, o którym mowa w art. 16.
W ocenie organu nadzoru w przypadku odwołania dyrektora instytucji kultury konieczna jest opinia związków zawodowych działających w tej instytucji oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję. Wynika to z treści art.15 ust.1 ustawy z 25 października 1991r. Zwolnienie z takiego opiniowania ma miejsce jedynie w sytuacji opisanej w zdaniu drugim art.15 ust.1 wymienionej ustawy a mianowicie w razie wyłaniania kandydata na dyrektora w drodze konkursu. W przypadku odwołania dyrektor nie jest już "kandydatem" a więc nie ma do niego zastosowanie wyjątek określony w zdaniu drugim art.15 ust.1 ustawy. Ratio legis takiego uregulowania wynika z procedury wyłaniania kandydata na dyrektora (konkursowej) zapewniającej co do zasady udział w nim przedstawiciela organizacji związkowej oraz stowarzyszeń zawodowych lub twórczych. W przypadku odwołania dyrektora ustawa wymaga każdorazowo opiniowania przez związki zawodowe oraz stowarzyszenia zawodowe i twórcze. Pogląd taki wyraził WSA w Łodzi w wyroku z 23 października 2015r. w spr. II SA/Łd 570/15. Znajduje to także potwierdzenie w uzasadnieniu projektu zmiany art.15 ust.1 ustawy z 25 października 1991r. dokonanej ustawą z 31 sierpnia 2011r. o zmianie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.1230). W przypadku odwołania T. N. nie zachowano wymogu zasięgnięcia opinii związków zawodowych oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych. W związku z czym Wojewoda [...] stwierdził nieważność zarządzenia Prezydenta [...] z dnia [...].