Dnia 20 stycznia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, , Protokolant Sekretarz sądowy Bartosz Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 roku sprawy ze skargi A. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania 1. oddala skargę; 2. przyznaje adwokat K. A. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł., przy ul. [...], kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych obejmującą podatek od towarów i usług tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu A. M. z urzędu i nakazuje wypłacić powyższą kwotę adwokat K. A. z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...] r. nr [...] o odmowie wymeldowania z pobytu stałego H. M. z lokalu przy ul. W. w R.
Organ odwoławczy uzasadniając wydane orzeczenie wyjaśnił, że A. M. wystąpił w dniu 17 marca 2015 r. do organu meldunkowego o wymeldowanie z pobytu stałego byłej żony H. M.. A. M. jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości.
Organ i instancji nie uwzględnił wniosku uznając, że H. M. nie opuściła lokalu w sposób trwały, nadal w nim przebywa i skupia tam centrum swojego życia. Czasowe jej nieobecności w lokalu wynikały ze sprawowania opieki nad córką w okresie ciąży, a obecnie przy nowonarodzonym dziecku. Były mąż wystąpił z wnioskiem o jej wymeldowanie, bowiem chce sprzedać nieruchomość położoną w R. przy ul. W..
A. M. odwołując się od decyzji organu I instancji stwierdził, iż niekorzystne dla niego orzeczenie uniemożliwi sprzedaż domu. Żona otrzymuje wysoka emeryturę, mieszka u córki i nie chce się wymeldować z lokalu.
Wojewoda [...] utrzymując w mocy decyzję o odmowie wymeldowania z pobytu stałego H. M. stwierdził, iż zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności ( tekst jedn. Dz.U. z 2015 r., poz. 388), dalej: ustawa, organ gminy wydaje z urzędu lub na wniosek właściciela lub podmiotu, wskazanych w art. 28 ust. 2 ustawy, decyzję w sprawie wymeldowania obywatela polskiego, który opuścił miejsce pobytu stałego albo opuścił miejsce pobytu czasowego, przed upływem deklarowanego okresu pobytu i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się.
Organ odwoławczy wskazał, że jedyną przesłanką wymeldowania jest fakt opuszczenia miejsca zameldowania bez dopełnienia obowiązku wymeldowania. W niniejszej sprawie taka przesłanka nie występuje.
W wyroku rozwodowym małżonków M. sąd ustalił sposób korzystania ze wspólnego mieszkania, przyznając H. M. prawo do wyłącznego korzystania z najmniejszego pokoju, a z pozostałych pomieszczeń strony mogą korzystać wspólnie. H. M. nadal skupia swoje życie osobiste w mieszkaniu przy ulicy W. w R. Posiada klucze oraz nieskrępowany dostęp do mieszkania, które zajmuje. Zamierza nadal w nim przebywać i zamieszkiwać z zamiarem stałego pobytu. Okresowe nieobecności w mieszkaniu, związane są z pomocą udzielaną córce przed i po urodzeniu dziecka, nie mogą stanowić podstawy wymeldowania jej z pobytu stałego. Jest rzeczą naturalną, że udzielając córce pomocy i opieki matka przebywa u niej w okresie, gdy nieobecna jest w miejscu stałego zameldowania. Ponadto zameldowanie na pobyt stały nie nakłada na osobę wymogu nieustannego przebywania w lokalu, w którym jest zameldowana.
A. M.. wskazuje, że ma zamiar sprzedać dom i zamieszkać z synem. Realizację tego planu uniemożliwia była żona, która mieszkając u córki nie chce wymeldować się z pobytu stałego.
Odnosząc się do powyższych twierdzeń skarżącego organ odwoławczy wskazał, że celem postępowania meldunkowego nie jest rozwiązywanie spraw i nieporozumień byłych małżonków, czy też ustalanie winy jakiejkolwiek strony w trwającym konflikcie. Organ ustala stan faktyczny związany z pobytem osoby w spornym lokalu oraz charakterem opuszczenia tego lokalu. Wszelkie zaś spory stron dotyczące prawa do lokalu i przebywania w nim, jak również sprzedaży nieruchomości i podziału majątku, winny być rozwiązywane między stronami polubownie, a przy braku porozumienia przez sąd powszechny. Organ odwoławczy, podobnie jak organ pierwszej instancji uznał, że H. M. przebywa i zamieszkuje w lokalu przy ul. W. w R., a zatem w rozpatrywanej sprawie nie występują przesłanki wymeldowania jej z pobytu stałego.