Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom,, Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska, Protokolant Stażysta Aleksandra Frączkiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 15 maja 2012 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym oddala skargę
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania A. P., utrzymało w mocy decyzję wydaną z up. Marszałka Województwa L. z dnia [...] stycznia 2012 r.,
Nr [...], w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym na linię komunikacyjną L. - S.
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), dalej: k.p.a., art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. g, art. 24 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 z późn. zm.), dalej: u.t.d.
W uzasadnieniu organ drugiej instancji wskazał, że decyzję wydaną z up. Marszałka Województwa L. z dnia [...] stycznia 2012 r. cofnięto A. P. zezwolenie z dnia [...] stycznia 2011 r., Nr [...], na wykonywanie regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym na linię komunikacyjną L. - S. Jako przyczynę cofnięcia zezwolenia organ pierwszej instancji podał wielokrotne naruszanie przez stronę warunków udzielonego zezwolenia i przepisów ustawy o transporcie drogowym.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący podniósł, że organ nie rozważył niezaspokojonych potrzeb transportowych w miejscowościach położonych na linii komunikacyjnej, naruszył zasady wolności prowadzenia działalności gospodarczej poprzez narzucenie nieracjonalnego rozkładu przystanków oraz faworyzowanie innych przewoźników poprzez zaniechanie ich kontroli, brak obiektywizmu oraz tolerowanie zmowy innych przewoźników przeciwko stronie. Skarżący zarzucił również niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy.
Organ odwoławczy wskazał na treść art. 24 ust. 4 pkt 2 u.t.d., zgodnie z którym zezwolenie na wykonywanie transportu osób cofa się w razie naruszenia lub zmiany warunków, na jakich zezwolenie zostało wydane oraz określonych w zezwoleniu. Stosownie do art. 90 u.t.d. w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzającej uchybienia organ udzielający licencji lub zezwolenia: 1) wzywa przedsiębiorcę do usunięcia stwierdzonych uchybień w wyznaczonym terminie;
2) cofa licencję lub zezwolenie, z zachowaniem warunków, o których mowa w art. 5 i art. 24 ust. 4-6.
W rozpoznawanej sprawie w dniu [...] kwietnia 2011 r., [...] maja 2011 r., [...] września 2011 r., [...] października 2011 r. oraz [...] listopada 2011 r. upoważnieni pracownicy Urzędu Marszałkowskiego Województwa L. przeprowadzili kontrole przedsiębiorcy A. P. pod kątem prawidłowości realizacji regularnych przewozów osób w krajowym transporcie drogowym w zakresie zgodności wykonywania transportu drogowego na linii komunikacyjnej L. - S. z przepisami ustawy o transporcie drogowym i warunkami określonymi w zezwoleniu. Podczas kontroli stwierdzono wykonywanie transportu drogowego osób z naruszeniem warunków określonych w zezwoleniu dotyczących wyznaczonych przystanków, co stanowiło naruszenie art. 18b ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 u.t.d.