Podkreślić należy, że uchybienie przez organy normom zawartym w przepisach art. 7 i art. 77 k.p.a. ma miejsce jedynie wówczas, gdy wbrew obowiązkowi należytego wyjaśnienia sprawy nie ustalają one faktów czy zdarzeń, które mają znaczenie dla załatwienia sprawy, czyli mają znaczenie dla zastosowania określonej normy prawa materialnego - przyznającej stronie konkretne uprawnienie lub przewidującej jej obowiązek publicznoprawny (por. wyrok z dnia 6 marca 2018 r., sygn. akt II OSK 1174/16). W ocenie Sądu organ należycie wyjaśnił zaistniałe w sprawie zdarzenia mające znaczenie dla załatwienia sprawy i zastosowania odpowiednich norm prawa materialnego. Stwierdzone w przeprowadzonym postępowaniu uchybienia w zakresie wykonywania badań diagnostycznych stanowią zdarzenia mające kluczowe znaczenie w niniejszej sprawie do zastosowania normy prawa materialnego wynikającej z art. 84 ust. 3 pkt. 2 p.r.d.
W ocenie sądu nie sposób podzielić zarzutów skarżącego o naruszeniu art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. Mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny i prawidłowo zebrany materiał dowodowy, organ odwoławczy w sposób odpowiadający prawu utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję stosując art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymując w mocy decyzję Starosty [...] (organ I instancji) z dnia [...] września 2017 r., znak [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty skarżącemu. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie zaistniały przesłanki do uchylenia w całości lub w części zaskarżonej decyzji ani umorzenia postępowania, wobec czego nie można stwierdzić naruszenia przepisów postępowania w tym zakresie.
Z powyższych powodów zarzuty skarżącego w zakresie naruszenia przepisów postępowania administracyjnego nie zasługiwały na uwzględnienie i w swojej istocie sprowadzały się do polemiki z prawidłowo ustalonym stanem faktycznym i prawidłowo zebranym materiałem dowodowym.
Mając na względzie powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie działając na podstawie art. 151 p.p.s.a., oddalił skargę.