Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie wartości celnej towaru
Uzasadnienie strona 6/6

Na powyższą decyzję strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosząc o:

1. uchylenie tych decyzji lub stwierdzenie ich nieważności,

2. zasądzenie od strony przeciwnej na rzecz skarżącego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skarżąca wskazała, iż zaskarżone decyzje naruszają porządek prawny w sposób rażący. Sprawa była trzykrotnie przedmiotem oceny prawnej dokonanej prawomocnymi wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie - I SA/Lu 490/96, I SA/Lu 1079/97, I SA/Lu 76/01. Ocena prawna wyrażona w tych orzeczeniach ponownie została zlekceważona przez organ administracji. Zaskarżone decyzje pozostają w sprzeczności również z przepisami Konstytucji, a zwłaszcza z jej art. 184.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej podtrzymał swoje wcześniejsze stanowisko.

Wojewódzki Sad Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna i podlegała oddaleniu z następujących powodów:

1/ Postępowanie w zakresie wznowienia postępowania jest samodzielnym postępowaniem (ewolucję orzecznictwa w tym zakresie przedstawia B. Adamiak w: B. Adamiak J. Borkowski - "Kodeks postępowania administracyjnego" Komentarz wyd. 6, CH Beck 2004 r., s. 614). Tak wiec wszczęcie postępowania w trybie o wznowienie postępowania rozpoczyna nowe postępowanie administracyjne w stosunku do postępowania prowadzonego w trybie zwykłym (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 lipca 1991 r. III AZP 4/91, nie publ., cyt. za B. Adamiak w: B. Adamiak J. Borkowski - "Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz", wyd. 6, CH Beck 2004 r. s. 615, oraz uchwała siedmiu sędziów SN z dnia 14 czerwca 1991 r. III AZP 2/91, opubl. w OSNCP 1992 nr 1 poz. 3).

2/ Postępowanie wznowieniowe zostało wszczęte na wniosek strony postanowieniem z dnia [...] września 1995 r. W dacie tej obowiązywały przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz. U. z 1994r. Nr 71, poz. 312 ze zmianami) zgodnie z którymi do postępowania w sprawach celnych miały zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, a więc także dotyczące wznowienia postępowania;

3/ W dacie wydania zaskarżonej decyzji obowiązywała ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (tekst. jedn. Dz. U. z 2001 r. nr 75 poz. 802 z późn. zm.), która w art. 262 stanowiła, że do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy działu IV ustawy Ordynacja podatkowa. Jednakże art. 289 kodeksu celnego stanowi, iż postępowanie wszczęte i niezakończone przed dniem 1 stycznia 1998r. (data wejścia w życie kodeksu celnego) podlegają rozpatrzeniu według przepisów dotychczasowych co oznacza, że przepisy kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące wznowienia postępowania w sprawie niniejszej mają zastosowanie.

4/ Sąd w postępowaniu niniejszym, tak jak i organy administracji, jest związany oceną prawną zawartą we wcześniejszych wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadłych w sprawie. Dotyczy to w szczególności pojęcia "nowych okoliczności" w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 5 kpa stanowiących podstawę do wznowienia postępowania. W zaskarżonej decyzji, jak też poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...], akceptując tą ocenę prawną, organy administracyjne stwierdziły wydanie decyzji zawartej w zgłoszeniu celnym z dnia [...] listopada 1991 r. awiz nr [...] z naruszeniem art. 145 § 1 pkt 5 kpa. Odmówiły jednak jej uchylenia z powodu upływu terminu określonego w art. 146 § 1 kpa. Nie ulega wątpliwości, że od doręczenia decyzji zawartej w zgłoszeniu celnym z dnia [...] listopada 1991 r. wpłynęło 12 lat, a zatem uchylenie decyzji z przyczyny określonej w art. 145 § 1 pkt 5 kpa nie było możliwe.

5/ Zarzut naruszenia art. 184 Konstytucji RP nie zasługiwał na uwzględnienie. Przywołane wyżej wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego zapadły w wyniku uwzględnienia skargi strony i uchylały decyzje organów administracyjnych wobec ich niezgodności z prawem, co jednoznacznie wynika z ich uzasadnień. Nie nadawały się on do wykonania w trybie art. 31 ust. 3 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368), miały bowiem charakter kasacyjny i eliminowały z obrotu zakwestionowane decyzje. Ich skutkiem był powrót do sytuacji sprzed wydania decyzji przez organ administracyjny, który został zobligowany do ponownego rozpatrzenia sprawy z uwzględnieniem stanowiska prawnego wyrażonego przez Sąd w uzasadnieniu wyroku. Ponowne rozpatrzenie sprawy w zaskarżonej decyzji nastąpiło z uwzględnieniem stanowiska Sądu wyrażonego w uzasadnieniach wyroków kasacyjnych.

Z tych wszystkich względów oraz na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec jak w sentencji.

Strona 6/6