W ocenie składu orzekającego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, ani ze wskazanych wyżej, ani z pozostałych przepisów ustawy Prawo łowieckie, nie wynika prawo do żądania przez Koło Łowieckie "[...]" kontroli przedmiotowej uchwały Sejmiku Województwa L. Nie ma ono interesu prawnego w skarżeniu tejże uchwały. Ma jedynie interes faktyczny z racji zawartej ze Starostą K. umowy dzierżawy obwodu łowieckiego Nr [...].
Nie ma natomiast interesu prawnego, o którym można mówić wtedy, gdy zakwestionowany akt narusza prawny interes skarżącego własny, indywidualny, bezpośredni, realny oraz oparty o konkretny przepis prawa powszechnie obowiązującego (zob. wyrok NSA z dnia 23 listopada 2005 r. sygn. akt I OSK).
W orzecznictwie podnosi się również, że interes prawny jest kategorią normatywną, mającą swoje źródło w przepisach regulujących sposób załatwienia sprawy i stanowiących podstawę prawna rozstrzygnięcia, a zarazem ściśle związaną z przedmiotem prowadzonego postępowania (zob. wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 1993 r. sygn. akt I SA 1719/92).
W tym miejscu należy wyjaśnić, że o tym czy danej osobie przysługuje prawem chroniony interes, rozstrzyga przepis prawa, zazwyczaj przepis prawa materialnego, może to być również przepis procesowy lub o charakterze ustrojowym.
Faktem jest, że skarżące Koło Łowieckie "[...]" brało udział w postępowaniu poprzedzającym podjęcie uchwały Sejmiku i wyraziło swoją pozytywną opinię na temat podziału obwodu łowieckiego Nr [...], w tym w przedmiocie zmiany przebiegu granic tego obwodu i przekazania jego części o powierzchni około [...] ha na rzecz Koła Łowieckiego w G., czego dowodzi pismo z dnia [...] maja 2007 r. skierowane do Departamentu Rolnictwa i Środowiska Urzędu Marszałkowskiego (k.8 akt adm.).
W toku tego postępowania w dniu [...] maja 2007 r. z inicjatywy Urzędu Marszałkowskiego zorganizowano spotkanie zainteresowanych kół łowieckich (wzięło w nim udział Koło Łowieckie "[...]" ) na temat przebiegu granic obwodu łowieckiego Nr [...]. Spotkanie udokumentowano protokołem Nr [...] (figurującym w aktach sprawy). Koło Łowieckie "[...]" zastrzegło wtedy, że prześle swoją opinię na piśmie, a ponieważ jego propozycji nie uwzględniono w projekcie uchwały Sejmiku dotyczącej podziału województwa l. na obwody łowieckie, zastrzeżenia zgłosiło w pisemnym wystąpieniu z dnia [...] lutego 2008 r. (k. 13 akt adm.). Brało również udział w naradzie zorganizowanej w dniu [...] listopada 2008 r. przez Urząd Marszałkowski w L. w sprawie przebiegu granic obwodów łowieckich pozostających w ewidencji Zarządu Okręgowego PZŁ w C.
Nie oznacza to jednak, że z uwagi na aktywną postawę w tym postępowaniu Koło Łowieckie "[...]" uzyskało prawo do zakwestionowania uchwały Sejmiku z dnia 30 marca 2009 r. w sprawie podziału województwa l. na obwody łowieckie.
Interesu prawnego w skarżeniu tejże uchwały nie sposób wywodzić także z postanowień cywilnoprawnej umowy dzierżawy spornego obwodu łowieckiego Nr [...], zobowiązującej Koło Łowieckie "[...]" między innymi do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej w oparciu o wieloletni plan hodowlany i roczny plan łowiecki, nawet w powiązaniu z przepisami odnoszącymi się do takiej umowy. Jest ona umową, do której stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego w kwestiach nieuregulowanych w ustawie Prawo łowieckie. Ta zaś wprowadza zasadę, że obwody łowieckie wydzierżawia się kołom łowieckim Polskiego Związku Łowieckiego (art. 28 ustawy Prawo łowieckie). Jej art. 29 określa, kto wydzierżawia te obwody oraz wskazuje, że wydzierżawia się je na okres nie krótszy niż 10 lat. Jakie elementy powinna zawierać umowa dzierżawy obwodu łowieckiego i kiedy ulega ona rozwiązaniu, wyjaśnia przepis art. 29 a/ ustawy Prawo łowieckie.
Ubocznie należy zaznaczyć, że w podobnej sprawie, dotyczącej podziału województwa ś. na obwody łowieckie, WSA w Kielcach wyrokiem z dnia 30 września 2008 r. sygn.akt II SA/Ke 236/08 oddalił skargę Koła Łowieckiego "[...]", dzierżawiącego obwód łowiecki, argumentując, że nie ma ono interesu prawnego. Naczelny Sąd Administracyjny zaakceptował powyższy pogląd i wyrokiem z dnia 9 lipca 2009 r. sygn. akt II OSK 123/09 oddalił skargę kasacyjną w/w Koła Łowieckiego, wyjaśniając, że w Prawie łowieckim oraz w przepisach wykonawczych do tej ustawy nie ma przepisu, uprawniającego koła łowieckie do formułowania stanowiska w kwestii ustalania granic obwodów łowieckich.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie podziela stanowisko zaprezentowane w obu wskazanych wyrokach.
Z wyżej wymienionych względów oddalono skargę na mocy art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, mając na uwadze, że Koło Łowieckie "[...]" nie było uprawnione do skarżenia przedmiotowej uchwały Sejmiku.
W tym stanie rzeczy Sąd nie badał zasadności zarzutów podniesionych w skardze. Ich merytoryczna ocena - w realiach rozpoznawanej sprawy - byłaby niedopuszczalna, bowiem z ochrony prawnej, obejmującej sądową kontrolę działań organów administracji publicznej może korzystać wyłącznie osoba, której prawo udziela takiej ochrony.