Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca),, Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska, Protokolant Starszy referent Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 20 października 2011 r. sprawy ze skargi D. K. - [...] na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie przewozu drogowego w okresie obowiązywania zakazów lub ograniczeń ruchu oraz przywozu odpadów bez wymaganego zezwolenia oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję L. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2010 r. o nr [...] o nałożeniu na D. K. kary pieniężnej w wysokości 7.000,00 zł za naruszenia w postaci:
-wykonywanie przewozu drogowego w okresie obowiązywania zakazów lub ograniczeń ruchu określonej kategorii pojazdów;
-przewóz drogowy (wwóz) odpadów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wymaganego zezwolenia.
Organ ustalił, że 2 lipca 2010 r. o godzinie 20:00 na drodze krajowej nr 3 w S. miała miejsce kontrola zespołu pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 12 ton składającego się z pojazdu marki VOLVO nr rej. [...] oraz przyczepy marki SCHMITZ o nr rej. [...] przeprowadzona przez inspektora transportu drogowego. Zespołem pojazdów kierował S. J.. Ustalono, że w dniu kontroli wykonywano przewóz drogowy używanych części samochodowych z Niemiec do Polski na podstawie licencji nr [...], udzielonej D. K..
Postępowanie zakończyło się wydaniem przez L. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego jako organu pierwszej instancji decyzji administracyjnej dnia [...] września 2010 r., nakładającej na skarżącego karę pieniężną w wysokości 7000 (siedem tysięcy) złotych.
W odwołaniu od decyzji D. K. podniósł, iż przewoził części samochodowe zgodnie z dokumentem CMR. Wskazał, że zarówno załadowca jak i odbiorca zapewniali, że towar nie wymaga dodatkowych zezwoleń i będzie weryfikowany pod kątem dalszej przydatności.
Organ drugiej instancji, utrzymując w mocy decyzję o nałożeniu kary pieniężnej, wyjaśnił, że kwestię przemieszczania odpadów regulują przepisy rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 w sprawie przemieszczania odpadów oraz przepisy ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów organem odpowiedzialnym za wykonanie rozporządzenia (WE) nr 1013/2006, jest Główny Inspektor Ochrony Środowiska, który jest w szczególności organem właściwym w sprawach: 1) przywozu odpadów na teren kraju, 2) wywozu odpadów poza teren kraju, 3) tranzytu odpadów przez teren kraju. Według art. 4 wymienionej ustawy organ ten wydaje także zezwolenia na: 1) przywóz odpadów na teren kraju, 2) wywóz odpadów poza teren kraju oraz 3) tranzyt odpadów przez teren kraju.
Organ odwoławczy wskazał następnie, że stosownie do treści art. 92 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym podmioty, które wykonują przewóz drogowy lub inne czynności związane z tym przewozem, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy lub przepisów wymienionych w pkt 1-8 podlegają karze pieniężnej w wysokości od 50 złotych do 15000 złotych. Suma kar pieniężnych nałożonych podczas jednej kontroli nie może przekroczyć kwoty 15000 złotych - w odniesieniu do kontroli drogowej (art. 92 ust. 2 ustawy o transporcie drogowym).
Wykaz naruszeń obowiązków lub warunków, o których mowa w art. 92 ust. 1, oraz wysokość kar pieniężnych za poszczególne naruszenia określa załącznik do ustawy (art. 92 ust. 4 ustawy o transporcie drogowym). Według lp. 13.2 załącznika, naruszenie polegające na wykonywaniu przewozu drogowego w okresie obowiązywania zakazów lub ograniczeń ruchu określonej kategorii pojazdów sankcjonowane jest karą pieniężną w wysokości 1000 zł.