Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita,, Sędzia NSA Maria Wieczorek (sprawozdawca), Protokolant Referent Marcin Małek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2006 r. sprawy ze skargi Komisji Zakładowej NSZZ "Solidarność" Muzeum w C. na zarządzenie Prezydenta Miasta z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko dyrektora Muzeum w C. oddala skargę.
Prezydent Miasta na podstawie art. 68 Kodeksu pracy, art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 15 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. nr 13, poz. 123 ze zm.) aktem z dnia [...] nr [...] powołał z dniem [...] lutego 2005 r. L. T. na stanowisko dyrektora Muzeum w C.
Na ów akt Prezydenta Miasta z dnia [...] o powierzeniu stanowiska Dyrektora Muzeum w C. L. T. Komisja Zakładowa NSZZ "Solidarność" Muzeum w C. w dniu [...] 2006 r. wniosła za pośrednictwem Prezydenta Miasta skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.
W skardze strona skarżąca zamieściła zarzuty naruszenia przepisów rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 30 czerwca 2004 r. w sprawie instytucji kultury (Dz. U. nr 154, poz. 1629) przez wadliwe przeprowadzenie w dniu [...] 2004 r. konkursu na Dyrektora Muzeum w C. oraz nieuwzględnienia opinii strony skarżącej bez podania przyczyn.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta wniósł o oddalenie skargi. Organ podniósł, że skarżący nie wykazał legitymacji do wniesienia skargi. Interes prawny musi wynikać z normy prawa materialnego kształtującej sytuację prawną wnoszącego skargę. Uprawnienie wynikające z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym nie ma charakteru actio populis, tak więc nawet ewentualna sprzeczność aktu prawnego z prawem nie daje legitymacji do wniesienia skargi, jeżeli akt ten nie narusza prawem chronionego interesu prawnego lub uprawnienia skarżącego.
Skarżący musi zatem wykazać, iż w konkretnym wypadku istnieje związek pomiędzy jego własną prawnie gwarantowaną sytuacją a zaskarżanym aktem polegający na tym, że akt prawny narusza właśnie jego interes prawny lub uprawnienia. W ocenie Prezydenta Miasta skarżący nie wykazał, w jaki sposób jego interes prawny lub uprawnienie zostało naruszone, a to prowadzi do wniosku, że nie ma on legitymacji procesowej do zaskarżania przedmiotowego aktu powołania.
Ustosunkowując się do skargi, organ podniósł, że skarżący nie zarzuca naruszenia prawa samemu aktowi powołania, ale wskazuje na wadliwość aktów prawnych wydanych wcześniej a związanych z czynnościami poprzedzającymi powołanie dyrektora na stanowisko, tj. w szczególności regulaminowi konkursowemu oraz aktowi powołującemu skład komisji konkursowej.
Zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy o samorządzie gminnym prezydent posiada uprawnienia do zatrudniania kierowników gminnych jednostek organizacyjnych. Tą ogólną kompetencję uzupełnia art. 15 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, który wskazuje, iż z dyrektorem instytucji kultury stosunek pracy nawiązuje się w drodze powołania (w znaczeniu nadanym art. 68 Kodeksu pracy).
O uznaniu, iż powołanie, o którym mowa w art. 15 ust. 1 należy traktować jako powołanie w rozumieniu art. 68 Kodeksu pracy wypowiedział się Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 11 stycznia 2005 r. I PZP 11/04.
Dodatkowym warunkiem prawidłowego powołania na stanowisko dyrektora instytucji kultury zgodnie z art. 16 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kultury jest wyłonienie kandydata na stanowisko dyrektora w drodze konkursu. Warunek ten został spełniony. W dniu [...] 2004 r. odbyło się postępowanie konkursowe w wyniku którego wyłoniono kandydata na stanowisko dyrektora Muzeum w osobie L. T.