Sprawa ze skargi na postanowienie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w przedmiocie odmowy przyznania zwrotu wydatków i wynagrodzenia za usunięcie z drogi i parkowanie pojazdu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Grymuza, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 11 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi W. R. na postanowienie Samorządowe Kolegium Odwoławcze z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zwrotu wydatków i wynagrodzenia za usunięcie z drogi i parkowanie pojazdu I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Starosty [...] z dnia [...] marca 2017 r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz W. R. kwotę [...] zł z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Ruch drogowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/12

Postanowieniem z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie Starosty [...] z dnia [...] marca 2017 r., nr [...], którym odmówiono przyznania W. R. i M. R., wspólnikom rozwiązanej w dniu 31 grudnia 2013 r. spółki cywilnej A.-P. M. R. i W. R., zwrotu wydatków oraz wynagrodzenia za usunięcie i dozór pojazdów po stawkach ustalonych przez Radę Powiatu w zakresie pojazdu marki Mercedes Benz 210 2,9d numer rejestracyjny [...]

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w sprawie, której stan faktyczny przedstawia się następująco:

Wnioskiem z dnia 18 października 2011 r. wspólnicy spółki cywilnej A.-P. M. R. i W. R., zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. o przyznanie wynagrodzenia za dozór pojazdów za okres od dnia usunięcia pojazdów z drogi do dnia wejścia w życie (4 września 2010 r.) ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw na podstawie art. 13 wskazanej ustawy.

Postanowieniem z dnia [...] marca 2017 r. Starosta Z., na podstawie art. 17 § 1 i art. 102 § 2 i 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz.U z 2016 r., poz. 599 ze zm.) oraz § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j.t. Dz.U z 2017 r., poz. 265), odmówił przyznania W. R. i M. R., wspólnikom rozwiązanej w dniu 31 grudnia 2013 r. spółki cywilnej A.-P. M. R. i W. R., na wniosek z dnia 18 października 2011 r., doprecyzowany pismami z dnia 16 lipca 2013 r. i 30 września 2014 r., zwrotu wydatków i wynagrodzenia za usunięcie i dozór po stawkach uchwały Rady Powiatu, wobec pojazdów gdzie sześciomiesięczny okres parkowania upłynął w okresie od dnia 11 czerwca 2009 r. za okres od usunięcia pojazdów z drogi do dnia wejścia w życie (4 września 2010 r.) ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw na podstawie art. 13 wskazanej ustawy w zakresie wyżej wymienionego pojazdu.

W uzasadnieniu orzeczenia organ pierwszej instancji wskazał, że wniosek strony określił przedmiot sprawy objętej postanowieniem poprzez żądanie zwrotu wydatków i wynagrodzenia za usunięcie i dozór po stawkach uchwały Rady Powiatu.

W postępowaniu wszczętym na żądanie strony, wniosek wyznacza zatem granice sprawy rozpoznawanej przez organ administracji publicznej. Tym samym wnioskodawca zakreślił przedmiot sprawy przed Starostą Z., którym organ jest związany tj. rozpoznaje sprawę w granicach żądania strony. Należy wobec jednoznacznego brzmienia art. 102 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wskazującego, iż organ przyznaje zarówno zwrot koniecznych wydatków jak i wynagrodzenie za dozór na żądanie dozorcy przyjąć, że na stronie ciąży obowiązek jednoznacznego sformułowania roszczenia jak i jego udokumentowania i nie sposób oczekiwać od organu prowadzenia z urzędu, czy też na wniosek strony postępowania dowodowego zmierzającego do ustalenia przez organ zamiast strony jakie koszty dozorca poniósł.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Ruch drogowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze